آزمایش آنتی بادی ترومبوسیتوپنی

ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین یک عارضه درمان با هپارین رقیق کننده خون (ضد انعقاد) است که می تواند باعث کاهش پلاکت ها در خون و افزایش خطر لخته شدن بیش از حد خون شود. این آزمایش آنتی‌بادی‌هایی را که ممکن است در زمان یا پس از درمان با هپارین توسط سیستم ایمنی بدن شما تولید شود، شناسایی و اندازه‌گیری می‌کند.

آزمایش آنتی بادی ترومبوسیتوپنی

بیماری(Heparin-induced thrombocytopenia) HIT چیست

گاهی اوقات، زمانی که هپارین به شما داده می شود، دارو می تواند با ماده ای به نام فاکتور پلاکت ۴ (PF4) موجود در پلاکت ها ترکیب شود و یک کمپلکس تشکیل دهد. در برخی افراد، سیستم ایمنی بدن کمپلکس هپارین-PF4 را به عنوان “خارجی” تشخیص می دهد و آنتی بادی علیه آن تولید می کند. این آنتی بادی به نوبه خود می تواند پلاکت های شما را فعال کند و منجر به کاهش تعداد پلاکت ها شود، وضعیتی که به عنوان ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین (HIT) شناخته می شود. همچنین ممکن است منجر به ایجاد ترومبوز جدید یا تشدید ترومبوز شود، که یک عارضه بالقوه تهدید کننده زندگی ناشی از مصرف هپارین است.

همه افرادی که هپارین مصرف می کنند، آنتی بادی های HIT تولید نمی کنند، و هرکسی که آنتی بادی HIT دارد، تعداد پلاکت پایینی ایجاد نمی کند، اما حدود ۱٪ تا ۵٪ از کسانی که آنتی بادی دارند این کار را انجام می دهند.معمولاً کاهش پلاکت‌ها منجر به افزایش خطر خونریزی می‌شود، اما در HIT، فعال شدن پلاکت‌ها توسط آنتی‌بادی‌های HIT می‌تواند به طور متناقضی منجر به تشکیل لخته خون جدید و پیشرونده در رگ‌ها و شریان‌ها شود.این چرخه در حدود ۳۰٪ تا ۵۰٪ از کسانی که آنتی بادی HIT و ترومبوسیتوپنی ایجاد می کنند رخ می دهد.

HIT(I,II)

این وضعیت که با وجود آنتی بادی HIT، تعداد پلاکت کم و لخته شدن بیش از حد همراه است، به طور رسمی ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین با واسطه ایمنی یا HIT نوع II نامیده می شود. اگر این اتفاق بیفتد، معمولاً حدود ۵ تا ۱۰ روز پس از شروع درمان با هپارین ایجاد می‌شود، اما اگر در ۳ ماه گذشته تحت درمان با هپارین قرار گرفته‌اید و مجدداً درمان هپارین را شروع کنید، ممکن است به سرعت در عرض ۱ تا ۲ روز ایجاد شود.همچنین یک HIT با واسطه غیر ایمنی (نوع I) وجود دارد که زمانی رخ می دهد که هپارین مستقیماً به پلاکت ها متصل می شود و باعث فعال شدن می شود. شایع‌تر از نوع II است، اما موقتی و خفیف‌تر است و اهمیت بالینی ندارد.

آزمایش چگونه استفاده می شود؟

آزمایشی برای آنتی بادی ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین (HIT) که آنتی بادی هپارین-PF4 نیز نامیده می شود، برای شناسایی آنتی بادی هایی که در برخی از افرادی که تحت درمان با هپارین قرار گرفته اند ایجاد می شود. این تست برای کمک به تشخیص ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین با واسطه ایمنی (HIT نوع II) در صورت داشتن تعداد پلاکت کم (ترومبوسیتوپنی) و لخته شدن بیش از حد (ترومبوز) استفاده می گردد.

چه زمانی انجام داده می شود؟

از آنجایی که توسعه آنتی بادی های HIT همیشه منجر به HIT II نمی شود، آزمایش معمولاً فقط در صورت مشکوک بودن بالینی HIT II تجویز می شود.

 نتیجه این تست چه چیزی را نشان می دهد؟

تفسیر نتایج آنتی‌بادی HIT تنها بر آزمایش افرادی است که احتمال ابتلا به HIT II در آنها متوسط ​​تا زیاد است. هم منفی کاذب و هم مثبت کاذب می توانند با این تست اتفاق بیفتند و اگر احتمال ابتلا به HIT II کم باشد، بیشتر است.

اگر آنتی بادی های HIT دارید

اگر آنتی بادی های HIT دارید،  به مدت ۵ تا ۱۰ روز با هپارین درمان شده اید، تعداد پلاکت ها ۵۰ درصد یا بیشتر کاهش یافته است، و لخته های خونی جدید دارید، احتمالاً HIT II دارید.اگر آنتی بادی های HIT دارید، در ۳ ماه گذشته هپارین دریافت کرده اید و طی یک یا دو روز پس از شروع مجدد درمان با هپارین،ترومبوسیتوپنی قابل توجهی را تجربه می کنید، ممکن است نشان دهنده HIT II نیز باشد.

اگر تست HIT نامشخص باشد

اگر تست HIT نامشخص باشد،تست تاییدی مثبت باشد، و علائم بالینی HIT دارید، احتمالا HIT II دارید.

 اگر آزمایش برای آنتی بادی های HIT منفی باشد

 بعید است که HIT II داشته باشید. اگر آزمایش تاییدی انجام شود و همچنین منفی باشد، احتمالاً علائم شما به دلیل دیگری است.

 چه چیز دیگری می تواند باعث کاهش تعداد پلاکت (ترومبوسیتوپنی) شود؟

بسیاری از شرایط و بیماری‌های غیر از HIT می‌توانند با تأثیر بر تولید پلاکت یا افزایش از دست دادن پلاکت (تخریب) باعث ترومبوسیتوپنی شوند. علاوه بر هپارین، چندین داروی دیگر نیز وجود دارند که می توانند باعث ترومبوسیتوپنی ناشی از دارو و آنتی بادی های ضد پلاکتی شوند.

آنتی بادی HIT

 اگر آنتی بادی HIT داشته باشم، آیا در نهایت از بین می رود؟

مقدار آنتی بادی به طور کلی پس از چند ماه کاهش می یابد، اما اگر به دلیل پاسخ ایمنی(anamnestic) دوباره به شما هپارین داده شود، ممکن است دوباره آن را ایجاد کنید.

 آیا باید به همه پزشکانم بگویم که آنتی بادی HIT دارم؟

بله. این اطلاعات مهمی است که پزشکان شما باید بدانند زیرا ممکن است روی سایر روش ها و برخی از گزینه های درمانی شما تأثیر بگذارد.

HIT در پزشکی مخفف چیست

 Heparin-induced thrombocytopenia

ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین

ترومبوسیتوپنی چیست

ترومبوسیتوپنی وضعیتی است که در آن تعداد پلاکت خون شما کم است. پلاکت ها (ترومبوسیت ها) سلول های خونی بی رنگی هستند که به لخته شدن خون کمک می کنند. پلاکت ها با جمع شدن و تشکیل پلاک در آسیب های رگ های خونی، خونریزی را متوقف می کنند.ترومبوسیتوپنی ممکن است در نتیجه یک اختلال مغز استخوان مانند لوسمی یا مشکل سیستم ایمنی رخ دهد. یا می تواند از عوارض جانبی مصرف برخی داروها باشد

فاکتور ۴ پلاکتی  (PF4)

PF4 یک کموکاین فراوان است که در گرانول های آلفا پلاکت ها وجود دارد. PF4 می تواند با هپارین ضد انعقاد ترکیب شود و آنتی ژنی را تشکیل دهد که می تواند تولید آنتی بادی های IgG را القا کند. این کمپلکس ایمنی PF4-هپارین و آنتی بادی IgG می تواند پلاکت ها را با اتصال به گیرنده FcRγIIA پلاکتی فعال کند. در نتیجه فعال شدن پلاکت ها باعث مصرف پلاکت و ترومبوسیتوپنی می شود.

ترومبوز چیست

ترومبوز یک لخته خون در سیستم گردش خون است. به محلی که در آن شکل گرفته می چسبد و در آنجا باقی می ماند و مانع از جریان خون می شود. پزشکان ایجاد ترومبوز را به عنوان ترومبوزیس توصیف می کنند.

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *