تست سل Block IGRA

سطح اینترفرون گاما با میزان فعالیت سیستم ایمنی در پاسخ به آنتی ژن های سل مطابقت دارد. سطوح بالاتر اینترفرون گاما نشان می دهد که قرار گرفتن قبلی در معرض مایکوباکتریوم توبرکلوزیس محتمل است.آزمایش خون سل یکی از دو نوع آزمایشی است که برای تشخیص سل استفاده می شود. نوع دیگر آزمایش، آزمایش پوستی سل است.

آزمایش خون سل برای افراد خاص، از جمله افرادی که با واکسن سل Calmette-Guérin (BCG) واکسینه شده اند و کسانی که ممکن است نتوانند در چندین نوبت که برای آزمایش پوستی سل لازم است شرکت کنند، ترجیح داده می شود.

 نمونه گیری ایگرا

آزمایش خون سل نیاز به نمونه خون دارد که معمولاً از ورید ساعد گرفته می شود. یک پرستار یا فلبوتومیست پوست را با دستمال الکلی تمیز می کند تا محل خونگیری را ضد عفونی کند. یک نوار ساخته شده از مواد کشسان یا الاستیک در اطراف بازو قرار می گیرد تا به ورید در دسترس تر و محدود کردن جریان خون کمک کند. یک سوزن کوچک به داخل ورید وارد می شود و نمونه خون در حداکثر ۳ ویال جمع آوری می شود.

 تفسیر تست ایگرا

نتایج آزمایش خون سل معمولاً به یکی از سه روش زیر گزارش می شود:

تست مثبت

یک نتیجه مثبت به این معنی است که یک واکنش ایمنی به باکتری سل وجود دارد و احتمال عفونت وجود دارد.

تست منفی 

نتیجه منفی به این معنی است که هیچ واکنش ایمنی وجود ندارد و احتمال عفونت سل وجود ندارد.

تست غیر قابل تفسیر

نتیجه غیر قابل تفسیر به این معنی است که نتیجه آزمایش نامشخص، نامعتبر یا مرزی بوده است.

آزمایش خون سل به تنهایی بیماری سل را تشخیص نمی دهد. آزمایش خون سل فقط می تواند نشان دهد که فرد به باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس آلوده شده است. پزشکان عوامل دیگری مانند سابقه سلامتی بیمار، علائم و سایر نتایج آزمایشات را برای تشخیص بیماری سل در نظر می گیرند.

آیا نتایج آزمایش دقیق است؟

آزمایش خون سل قابل اعتماد و به طور گسترده استفاده می شود. مثبت کاذب، که در آن آزمایش فرد با وجود نداشتن عفونت مثبت می شود، در آزمایش خون سل غیرمعمول است.آزمایش‌های خون سل محدودیت‌هایی دارد و می‌تواند منفی کاذب ایجاد کند، که در آن فرد با وجود داشتن عفونت سل، نتیجه آزمایش منفی می‌دهد. این می تواند در افراد مبتلا به شرایط سرکوبگر سیستم ایمنی رخ دهد.زمان انجام آزمون نیز می تواند بر صحت نتایج تأثیر بگذارد. اگر یک فرد خیلی زود پس از قرار گرفتن در معرض باکتری سل آزمایش شود، ممکن است نتیجه منفی کاذب داشته باشد. کارشناسان توصیه می کنند که حداقل ۶ تا ۸ هفته پس از قرار گرفتن در معرض سل، آزمایش انجام شود.

 آیا به آزمایشات بعدی نیاز دارم؟

اگر آزمایش خون سل نتیجه مثبت را نشان دهد، از آزمایش‌های پیگیری و سایر ارزیابی‌های بالینی برای تعیین اینکه آیا عفونت سل به بیماری سل فعال پیشرفت کرده است یا خیر، استفاده می‌شود. مراقبت های بعدی معمولاً شامل بررسی تاریخچه سلامت فرد، معاینه فیزیکی و عکس برداری از قفسه سینه است.اگر علائم بیماری سل وجود داشته باشد، ممکن است آزمایش های تشخیصی اضافی برای بررسی وجود باکتری سل در قسمت های مختلف بدن تجویز شود. کشت خلط می تواند خلط ریه ها را آزمایش کند. در صورت وجود علائمی مبنی بر تأثیر سل بر سایر اندام ها، ممکن است نمونه های ادرار یا بافت نیز جمع آوری شود.

تست کوانتی فرون

QuantiFERON-TB Gold (QFT) یک آزمایش خون ساده است که به تشخیص مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، باکتری عامل سل (TB) کمک می کند. QFT یک سنجش آزادسازی اینترفرون گاما (IFN-γ) است که معمولاً به عنوان IGRA شناخته می شود و یک جایگزین مدرن برای تست پوستی توبرکولین است.