بیماری بروسلا
بروسلوز یک بیماری عمده در انسان و حیوانات اهلی است و یک عفونت باکتریایی سیستمیک می باشد. بروسلوز یک بیماری مشترک بین انسان و دام است و انواع حیوانات اهلی به عنوان گونه های مخزن عمل می کنند. بروسلا بزها (Brucella melitensis)، گاوها (Brucella abortus)، خوک ها (Brucella suis) و سگ ها (Brucella canis) را آلوده می کند.
انتقال به انسان از تماس مستقیم با حیوانات آلوده، قرار گرفتن در معرض ذرات معلق در هوا یا مصرف لبنیات غیر پاستوریزه حاصل می شود. انتقال انسان به انسان رخ نمی دهد.
انواع بروسلا
- بروسلا سوئیس
- بروسلا ملیتنسیس
- بروسلا آبورتوس
سه گونه بروسلا معمولاً در انسان ایجاد بیماری می کنند: B melitensis، B suis و B abortus. تظاهرات بالینی بروسلوز شامل تب، تعریق، ضعف، کاهش وزن، سردرد و ضعف است. شروع ممکن است موذیانه یا حاد باشد، معمولاً در عرض ۲ تا ۴ هفته پس از مواجهه شروع می شود. هر عضو یا سیستم بدن ممکن است درگیر شود، اگرچه مرگ غیر معمول است.
تشخیص بروسلا
بروسلوز را می توان در آزمایشگاه با یافتن باکتری در نمونه های خون، مغز استخوان یا سایر مایعات بدن تشخیص داد. آزمایشات سرولوژیکی نیز می تواند برای تشخیص آنتی بادی علیه باکتری انجام شود.آزمایش‌های سرولوژیک با استفاده از S-LPS می‌توانند آنتی‌بادی سه گونه اصلی بروسلا را به دلیل این اپی توپ مشترک شناسایی کنند. آنتی بادی های IgM در هفته اول عفونت ظاهر می شوند و سپس در هفته دوم به سنتز IgG تغییر می کنند. انواع آزمایشات سرولوژیک برای تشخیص عفونت بروسلا استفاده شده است. تشخیص آنتی بادی های ضد بروسلا با استفاده از روش الایزا (ELISA) به عنوان یک رویکرد تشخیصی حساس نشان داده شده است. با این حال، تمام نمونه‌هایی که توسط ELISA مثبت می‌شوند باید با روش آگلوتیناسیون جهت افزایش اختصاصی بودن تست، تایید شوند.
نام و شرح تست
الایزا (ELISA)
سرم با استفاده از کیت تست الایزا حاوی نوارهای میکروتیتر با چاهک های پوشیده شده با آنتی ژن های بروسلا آبورتوس (سویه (W99 آزمایش می شود. در مرحله اول واکنش، نمونه های رقیق شده بیمار در چاهک ها انکوبه می شوند. آنتی بادی های اختصاصی IgG یا IgM در صورت وجود در سرم به آنتی ژن ها متصل می گردند. برای شناسایی آنتی‌بادی‌های متصل، انکوباسیون دوم با استفاده از IgGآنتی هیومن نشاندار شده با آنزیم یا IgM آنتی هیومن انجام می‌شود. پس از افزودن سوبسترا، تترمتیل بنزیدین/پراکسید هیدروژن و محلول توقف، اسید سولفوریک، واکنش رنگ حاصله به صورت فتومتریک در طول موج ۴۵۰ نانومتر اندازه‌گیری می‌شود
تفسیر آزمایش بروسلا
در مرحله حاد بیماری، تولید اولیه آنتی بادی های IgM اتفاق می افتد و به دنبال آن آنتی بادی های IgG تولید می شود. آنتی بادی های کلاس IgG ممکن است پس از درمان کاهش یابد. با این حال، سطوح بالایی از آنتی بادی های کلاس IgG در گردش ممکن است یافت شوند، بدون اینکه بیماری فعال وجود داشته باشد.افزایش سطح آنتی بادی اختصاصی در سرم می تواند به عنوان شاهد سرولوژیک از یک عفونت جدید در نظر گرفته شود. وجود IgM اختصاصی در یک نمونه نیز ممکن است نشان‌دهنده عفونت جدید باشد، اگرچه آنتی‌بادی‌های کلاس IgM ممکن است ماه‌ها پس از بیماری حاد باقی بمانند.
معیار های تشخیص آزمایشگاهی
معیار های تشخیص آزمایشگاهی بروسلوز انسانی بر اساس CDC/SCTE شامل موارد زیر است:
- جداسازی گونه بروسلا از یک نمونه بالینی
- افزایش چهار برابری یا بیشتر در تیتر آگلوتیناسیون بروسلا بین نمونه‌های سرمی فاز حاد و نقاهت که با فاصله بیش از ۲ هفته از یکدیگر به دست آمده و در همان آزمایشگاه مورد مطالعه قرار گرفتند.
- آشکار شدن گونه های بروسلا با ایمونوفلورسانس در یک نمونه بالینی
نکات
- نتایج مثبت توسط ELISA که توسط آگلوتیناسیون اختصاصی بروسلا تایید نمی شوند ممکن است نشان دهنده نتایج غربالگری مثبت کاذب باشند. در صورت وجود علائم بالینی، یک نمونه جدید باید پس از ۱۴ تا ۲۱ روز آزمایش شود.
- اگر نتایج الایزا منفی باشد و مشکوک به عفونت جدید باشد، نمونه جدید باید پس از ۱۴ تا ۲۱ روز آزمایش شود.
- این آزمایش از آنتی ژن مشتق شده از سویه W99 بروسلا آبورتوس استفاده می کند. با این حال، واکنش متقاطع قابل توجهی برای سایر گونه های بروسلا (به جز بروسلا کانیس) وجود دارد. بنابراین، سنجش ها نباید برای افتراق عفونت در سطح گونه مورد استفاده قرار گیرند.
- سنجش‌های الایزا فقط به عنوان غربالگری استفاده می‌شوند. نتایج مثبت باید با استفاده از روش آگلوتیناسیون برای تایید پیگیری شود. نتایج باید همراه با علائم، تاریخچه بیمار و سایر یافته های بالینی استفاده شود.
بروسلا از چه حیواناتی منتقل می شود
در زیر به حیواناتی که باعث انتقال بروسلا می شوند اشاره شده است:
بروسلا کانیس
بروسلا کانیس یک باکتری است که باعث بروز بروسلوز در سگ می شود. همچنین می تواند باعث عفونت در انسان شود. به طور معمول، خطر عفونت برای صاحبان حیوانات خانگی کم است. با این حال، پرورش دهندگان سگ و کارکنان دامپزشکی با خطر بیشتری روبرو هستند زیرا ممکن است در معرض خون، بافت ها و مایعات مرتبط با روند زایمان قرار بگیرند.
بروسلا نئوتومه
بروسلا نئوتوما، برای اولین بار در سال ۱۹۵۷ در موش صحرایی از جنس Neotomae در ایالات متحده آمریکا جدا شد، به مدت ۶۰ سال به عنوان یک باکتری غیر مشترک بین انسان و دام در نظر گرفته شده است و بنابراین برای انسان هیچ خطری ندارد. با این حال، دو مورد بروسلوز انسانی ناشی از بروسلا نئوتوما شناسایی شده است که نشان می‌دهد این گونه دارای پتانسیل مشترک بودن بین انسان و دام است.
بروسلا اویس در انسان
بروسلا اویس یکی از علل شایع اپیدیدیمیت در قوچ است و به ندرت باعث سقط جنین در میش می شود. این باکتری به طور گسترده در ایالات متحده و به میزان کمتری در کانادا و بیشتر در مناطق غربی توزیع شده است.بروسلا اویس به نظر نمی رسد انسان را آلوده کند.
بدون دیدگاه