بیماری بروسلا یا تب مالت
بروسلوز یا تب مالت یک عفونت مشترک بین انسان و دام است که توسط باکتری به نام بروسلا ایجاد می شود. این بیماری در اصطلاح زئونوز (به معنی بیماری مشترک و قابل انتقال از حیوانات به انسان) بوده و حیوانات اهلی مانند بز و گاو و گوسفند به عنوان مخزن آن عمل می کنند. انواع گونه های باکتری بروسلا می توانند بز (Brucella melitensis)، گاو (Brucella abortus)، خوک (Brucella suis) و سگ (Brucella canis) را آلوده کنند و از طریق آنها به انسان منتقل شوند.
انتقال بیماری به انسان از طریق تماس مستقیم با حیوانات آلوده، قرار گرفتن در معرض ذرات معلق در هوا، یا مصرف لبنیات غیر پاستوریزه حاصل می شود. اما این بیماری از یک انسان به انسان دیگر رخ نمی دهد.
انواع بروسلا
- بروسلا سوئیس
- بروسلا ملیتنسیس
- بروسلا آبورتوس
- بروسلا کانیس
- بروسلا نئوتومه
- بروسلا اویس
معمولاً سه گونه اصلی بروسلا بیشتر در انسان ایجاد تب مالت می کنند: B melitensis، B suis و B abortus. تظاهرات بالینی بیماری بروسلوز شامل تب، تعریق، ضعف عضلانی، کاهش وزن، و سردرد است. شروع علایم ممکن است به آهستگی و یا بصورت ناگهانی و حاد باشد. معمولاً علایم ظرف ۲ تا ۴ هفته پس از مواجهه با باکتری شروع می شود. هر عضو یا سیستم بدن ممکن است درگیر شود، اگرچه مرگ ناشی از بروسلوز غیر معمول است.
تشخیص بروسلا
بروسلوز را می توان در آزمایشگاه از طریق تشخیص باکتری بروسلا در نمونه خون، مغز استخوان و یا سایر مایعات بدن تشخیص داد. آزمایشات سرولوژیک نیز می تواند برای تشخیص آنتی بادی علیه باکتری انجام شود. آزمایش‌های سرولوژیک با استفاده از آنتی ژن LPS می‌توانند آنتی‌بادی علیه هر سه گونه اصلی بروسلا (به دلیل مشترک بودن این آنتی ژن) را شناسایی کنند. آنتی بادی های IgM در هفته اول عفونت ظاهر شده و در هفته دوم به IgG تغییر می کنند. انواع روشهای سرولوژیک آزمایشگاهی برای تشخیص عفونت بروسلا استفاده می شود. تشخیص آنتی بادی های ضد بروسلا با استفاده از روش الایزا (ELISA) به عنوان یک روش تشخیصی حساس بشمار می رود. با این حال، تمام نمونه‌هایی که توسط ELISA مثبت می‌شوند باید با روش آگلوتیناسیون (جهت افزایش اختصاصیت تست) تایید شوند.
نام و شرح روش الایزا (ELISA)
در روش الایزا، با استفاده از کیت تجاری الایزا که حاوی نوارهای میکروتیتر با چاهک های پوشیده شده از آنتی ژن های بروسلا آبورتوس (سویه W99) است، نمونه سرم بیمار آزمایش می شود. در مرحله اول، نمونه های رقیق شده بیمار در چاهک ها انکوبه می شوند. آنتی بادی های اختصاصی IgG یا IgM (در صورت وجود در سرم) به آنتی ژن موجود در کف پلیت الایزا متصل می گردند. برای شناسایی آنتی‌بادی‌های متصل شده، انکوباسیون دوم با استفاده از IgGآنتی هیومن یا IgM آنتی هیومن نشاندار شده با آنزیم انجام می‌شود. پس از افزودن سوبسترا، تترامتیل بنزیدین/پراکسید هیدروژن و محلول متوقف کننده واکنش (اسید سولفوریک)، نتیجه واکنش بصورت یک واکنش رنگی در طول موج ۴۵۰ نانومتر اندازه‌گیری می‌شود
تفسیر آزمایش بروسلا
در مرحله حاد بیماری، تولید اولیه آنتی بادی های IgM اتفاق می افتد و به دنبال آن آنتی بادی های IgG تولید می شود. آنتی بادی های IgG ممکن است پس از درمان کاهش یابد. با این حال، ممکن است سطوح بالایی از آنتی بادی های کلاس IgG در گردش خون یافت شوند، بدون اینکه بیماری فعالی وجود داشته باشد. افزایش سطح آنتی بادی اختصاصی در سرم می تواند به عنوان یک دلیل سرولوژیک از وجود یک عفونت جدید در نظر گرفته شود. وجود IgM اختصاصی در یک نمونه نیز ممکن است نشان‌دهنده عفونت جدید باشد، اگرچه آنتی‌بادی‌های کلاس IgM ممکن است ماه‌ها پس از بیماری حاد هنوز هم باقی بمانند.
معیار های تشخیص آزمایشگاهی
معیار های تشخیص آزمایشگاهی بروسلوز انسانی بر اساس CDC/SCTE شامل موارد زیر است:
- جداسازی باکتری بروسلا از یک نمونه بالینی
- افزایش چهار برابری یا بیشتر در تیتر آگلوتیناسیون بروسلا بین نمونه‌های سرمی فاز حاد و نقاهت که با فاصله بیش از ۲ هفته از یکدیگر گرفته شده و در همان آزمایشگاه مورد مطالعه قرار گرفتند.
- تشخیص باکتری بروسلا با ایمونوفلورسانس در یک نمونه بالینی
نکات
- نتایج مثبت توسط الایزا که توسط آگلوتیناسیون اختصاصی بروسلا تایید نمی شوند ممکن است نشان دهنده نتایج غربالگری مثبت کاذب باشند. در صورت وجود علائم بالینی، یک نمونه جدید باید پس از ۱۴ تا ۲۱ روز آزمایش شود.
- اگر نتایج الایزا منفی باشد و مشکوک به عفونت جدید باشد، نمونه جدید باید پس از ۱۴ تا ۲۱ روز آزمایش شود.
- این آزمایش از آنتی ژن مشتق شده از سویه W99 بروسلا آبورتوس استفاده می کند. با این حال، واکنش متقاطع قابل توجهی برای سایر گونه های بروسلا (به جز بروسلا کانیس) وجود دارد. بنابراین، سنجش ها نباید برای افتراق عفونت در سطح گونه مورد استفاده قرار گیرند.
- تست الایزا فقط به عنوان غربالگری استفاده می‌شود. نتایج مثبت باید با استفاده از روش آگلوتیناسیون تایید شود. نتایج آزمایشگاهی باید همراه با علائم بالینی، تاریخچه بیمار و سایر یافته های بالینی تحلیل شوند.
بروسلا از چه حیواناتی منتقل می شود
در زیر به حیواناتی که باعث انتقال بروسلا می شوند اشاره شده است:
بروسلا کانیس
بروسلا کانیس یک باکتری است که باعث بروز بروسلوز در سگ می شود. همچنین می تواند باعث عفونت در انسان نیز بشود. به طور معمول، خطر عفونت برای صاحبان حیوانات خانگی کم است. با این حال، پرورش دهندگان سگ و کارکنان دامپزشکی با خطر بیشتری روبرو هستند زیرا ممکن است در معرض خون، بافت ها و مایعات مرتبط با روند زایمان قرار بگیرند.
بروسلا نئوتومه
بروسلا نئوتومه برای اولین بار در سال ۱۹۵۷ در موش صحرایی از جنس Neotomae در ایالات متحده آمریکا جدا شد، و به مدت ۶۰ سال به عنوان یک باکتری غیر مشترک بین انسان و دام در نظر گرفته می شد و تصور می شد برای انسان هیچ خطری نداشته باشد. با این حال، دو مورد بروسلوز انسانی ناشی از بروسلا نئوتومه شناسایی شده است که نشان می‌دهد این گونه دارای پتانسیل مشترک بودن بین انسان و دام است.
بروسلا اویس
بروسلا اویس یکی از علل شایع اپیدیدیمیت در قوچ است و به ندرت باعث سقط جنین در میش می شود. این باکتری به طور گسترده در ایالات متحده و به میزان کمتری در کانادا و بیشتر در مناطق غربی توزیع شده است.بروسلا اویس به نظر نمی رسد انسان را آلوده کند.
بدون دیدگاه