آزمایش آمنیوسنتز
دو کاربرد اصلی آمنیوسنتز وجود دارد: آزمایش تشخیصی سلامت جنین و حذف مایع آمنیوتیک اضافی.
تشخیص روشی است برای تشخیص اینکه آیا جنین دارای انواع خاصی از ناهنجاری های رشدی یا مشکلات سلامتی است یا خیر. این موارد شامل اما محدود به موارد زیر نیست:
- نقایص مادرزادی احتمالی مربوط به مغز یا نخاع
- ناهنجاری های کروموزومی مانند سندرم داون
- اختلالات ژنتیکی مانند فیبروز کیستیک
- رشد غیر طبیعی ریه
- عفونت جنین با ویروس یا باکتری
دومین عملکرد آمنیوسنتز حذف مایع آمنیوتیک اضافی به عنوان یک روش درمانی است. در این حالت مایع برای آزمایش خارج نمی شود و نام فنی این نسخه از روش آمنیورداکشن است.
آزمایش چه چیزی را اندازه گیری می کند؟
آزمایش آمنیوسنتز نمونه کوچکی از مایع آمنیوتیک را تجزیه و تحلیل می کند. انواع مختلفی از آنالیزهای آزمایشگاهی بسته به هدف خاص آزمایش ممکن است انجام شود.
آمنیوسنتز می تواند برای تشخیص اینکه آیا جنین دارای تغییرات کروموزومی مرتبط با شرایطی مانند سندرم داون است یا خیر، استفاده می شود. این مطالعات ژنتیکی پیش از تولد شایع ترین دلیل انجام آمنیوسنتز است.
در بسیاری از موارد، آمنیوسنتز همچنین شامل اندازه گیری سطوح آلفا فتوپروتئین (AFP) و استیل کولین استراز (AChE) در مایع آمنیوتیک است.
AFP پروتئینی است که به طور معمول توسط جنین ساخته می‌شود، اما سطوح غیرطبیعی آن می‌تواند به برخی از نقص‌های مادرزادی مرتبط باشد. AChE آنزیمی است که در نخاع و مغز جنین تولید می شود. به طور معمول در مایع آمنیوتیک تشخیص داده نمی شود. در صورت وجود، ممکن است مربوط به نقص لوله عصبی باز باشد، مانند اسپینا بیفیدا.
در حالی که اینها رایج‌ترین آزمایش‌هایی هستند که پس از آمنیوسنتز انجام می‌شوند، ممکن است آزمایش‌های دیگری برای بررسی عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی یا ارزیابی دیگر جنبه‌های سلامت نوزاد متولد نشده تجویز شود.
چه زمانی باید آمنیوسنتز انجام شود؟
آمنیوسنتز تشخیصی اغلب بین هفته های ۱۵ تا ۱۸ بارداری انجام می شود. توصیه می شود که آمنیوسنتز به تمام زنان علاقه مند به آزمایش های تشخیصی، صرف نظر از سن یا عوامل خطر اضافی، ارائه شود. با این حال، اغلب بر اساس افزایش احتمال ناهنجاری کروموزومی یا به دلیل سن مادر یا یک نتیجه غیر طبیعی از آزمایش غربالگری قبل از تولد انجام می شود.
غربالگری قبل از تولد عموماً شامل سونوگرافی و/یا آزمایشات خونی است که می تواند علائم یک مشکل بالقوه در سلامت یا رشد کودک را تشخیص دهد. هنگامی که یک یافته غیر طبیعی در آزمایش غربالگری قبل از تولد وجود دارد، ممکن است برای کمک به تشخیص علت، آمنیوسنتز به مادر پیشنهاد شود.
موقعیت های دیگری که در آن آمنیوسنتز ممکن است به دلیل افزایش خطر انجام شود عبارتند از:
- داشتن فرزند قبلی با ناهنجاری ژنتیکی یا کروموزومی
- داشتن فرزند قبلی با نقایص مادرزادی خاص
- وقتی پدر و مادر هر دو ناقل یک اختلال ژنتیکی شناخته شده باشند
پیدا کردن تست آمنیوسنتز
نحوه آزمایش
این روش باید توسط یک پزشک سفارش داده شود و توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی با تجربه، مانند یک متخصص پریناتولوژی (متخصص پزشکی مادر و جنین) یا یک متخصص زنان و زایمان (OB-GYN) انجام شود. این روش می‌تواند در یک بیمارستان یا در یک مرکز سرپایی مانند مطب پزشک انجام شود.
آمنیوسنتز معمولاً قبل از ۱۵ هفته اول بارداری انجام نمی شود، زیرا خطر افزایش یافتن نمونه کافی و افزایش خطر عوارض وجود دارد.
آیا می توانم در خانه آزمایش بدهم؟
آمنیوسنتز را نمی توان در خانه انجام داد. این باید توسط یک متخصص پزشکی آموزش دیده در یک بیمارستان یا سایر مراکز مراقبت سرپایی انجام شود.
هزینه آزمایش چقدر است؟
قیمت آمنیوسنتز بر اساس محل انجام آزمایش و داشتن بیمه درمانی متفاوت است. در صورت انجام آزمایشات دیگر همراه با آمنیوسنتز، هزینه آزمایش ممکن است افزایش یابد.
اگر می خواهید در مورد هزینه این عمل و میزان پوشش بیمه شما بیشتر بدانید، می توانید از پزشک خود بخواهید که تخمینی را ارائه کند. اگر پوشش بیمه ای ندارید، می توانید از یک مدیر بیمارستان در مورد برنامه های کمک مالی موجود برای افراد بدون بیمه سوال کنید.
نمونه ای که برای آمنیوسنتز تشخیصی لازم است مقدار کمی مایع آمنیوتیک است. این مایع توسط یک سوزن بلند و نازک خارج می شود که از طریق شکم به ناحیه اطراف جنین وارد می شود. هنگامی که نمونه به دست آمد، به آزمایشگاه فرستاده می شود تا آزمایش دقیق انجام شود.
قبل از آزمون
بسته به هفته های بارداری، ممکن است از شما خواسته شود قبل از آزمایش ادرار کنید یا از ادرار کردن خودداری کنید. در ابتدای بارداری، مثانه پر می تواند به قرارگیری صحیح رحم کمک کند، اما مثانه خالی معمولاً در اواخر بارداری ترجیح داده می شود.
در طول آزمون
برای این آزمون از شما خواسته می شود که روی میز امتحان دراز بکشید. از سونوگرافی برای تجسم محل جنین، جفت و رحم استفاده می شود.
برای کاهش درد ممکن است یک داروی بی‌حس کننده روی شکم اعمال شود و پوست شکم با یک ضد عفونی کننده ضد عفونی شود.
یک سوزن وارد می شود و از سونوگرافی برای کمک به حرکت سوزن از طریق شکم برای رسیدن به مایع آمنیوتیک استفاده می شود. پس از آن سوزن خارج می شود و سونوگرافی می تواند هرگونه تغییر در ضربان قلب نوزاد را بررسی کند
این آزمایش فقط حدود ۱۵ دقیقه طول می کشد و به طور معمول فقط کمی ناراحتی یا گرفتگی ایجاد می کند.
بعد از آزمایش
بهتر است در ۲۴ ساعت اول پس از عمل از هرگونه فعالیت شدید خودداری کنید. اگر هیچ عارضه ای وجود نداشته باشد، می توانید فعالیت های عادی از جمله ورزش و رابطه جنسی را از سر بگیرید.
اگرچه عوارض جانبی جدی غیرمعمول است، اما ممکن است گرفتگی خفیف، خونریزی واژینال جزئی یا مقداری مایع آمنیوتیک که از واژن نشت می کند را تجربه کنید
اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، باید فوراً با ارائه دهنده خود تماس بگیرید:
خونریزی مداوم یا نشت مایع آمنیوتیک از واژن
گرفتگی شدید که بیش از چند ساعت ادامه دارد
دمای بالاتر از ۱۰۰٫۴ درجه فارنهایت یا ۳۸ درجه سانتیگراد
عوارض ناشایع است اما ممکن است پس از آمنیوسنتز رخ دهد. نشت مقدار کمی مایع آمنیوتیک طبیعی است، اما مقادیر زیاد مایع از دست رفته می تواند خطر عفونت، زایمان زودرس و سایر عوارض را افزایش دهد. در گذشته، بیماران در مورد خطر کوچک سقط جنین مطلع می شدند، اما مطالعات اخیر نشان می دهد که این خطر بسیار کم است و حتی ممکن است با زنانی که آمنیوسنتز انجام نمی دهند متفاوت باشد.
دریافت نتایج آزمون
برای آزمایش‌های ژنتیکی قبل از تولد، سلول‌های جنین باید ابتدا در آزمایشگاه رشد کنند، به این معنی که برخی از نتایج ممکن است در عرض ۷ روز پس از عمل در دسترس باشند، در حالی که سایر آزمایش‌ها ممکن است ۲-۳ هفته طول بکشد. نتایج آزمایش‌هایی که روی خود مایع انجام می‌شوند معمولاً در کمتر از ۷ روز در دسترس هستند. از پزشک خود در مورد یک چارچوب زمانی واقعی برای دریافت نتایج آزمایش خاص خود بپرسید.
نتایج آزمایش آمنیوسنتز توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی به شما داده می شود. برای آزمایشات ژنتیکی، نتایج ممکن است توسط یک مشاور ژنتیک ارائه شود.
تفسیر نتایج آزمون
گزارش و تفسیر آزمایش آمنیوسنتز می تواند به دلیل انجام آزمایش بستگی داشته باشد. دکتری که آزمایش را تجویز کرده است در بهترین موقعیت برای توضیح نتایج است.
برای تجزیه و تحلیل کروموزوم قبل از تولد، نتایج معمولا به عنوان “طبیعی” یا “غیر طبیعی” گزارش می شود (با تعریف ناهنجاری خاص). برای اختلالات ژنتیکی خاص، نتایج آزمایش ممکن است به صورت طبیعی/منفی یا غیر طبیعی/مثبت گزارش شود. در برخی موارد، ممکن است برای روشن شدن بیشتر نتایج، آزمایشات بیشتری درخواست شود. یادآوری این نکته مهم است که در حالی که آمنیوسنتز می تواند انواع ناهنجاری های کروموزومی جنین و اختلالات ژنتیکی خاص را در صورت وجود سابقه خانوادگی یا افزایش خطر شناخته شده تشخیص دهد، اما همه انواع تغییرات ژنتیکی یا نقایص مادرزادی را به طور جامع بررسی نمی کند.
برای آزمایش انجام شده بر روی خود مایع آمنیوتیک، مانند AFP، AcHE، یا آنتی بادی های ویروسی برای بررسی عفونت، این نتایج معمولاً به صورت مثبت (ناهنجاری پیدا شد) یا منفی (هیچ ناهنجاری یافت نشد) گزارش می شوند.
از آنجایی که می‌تواند انواع مختلفی از آزمایش‌های آمنیوسنتز وجود داشته باشد، مهم است که نتایج آزمایش را با یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی آموزش‌دیده مانند OB-GYN، پریناتولوژیست یا مشاور ژنتیک قبل از تولد بررسی کنید، که می‌تواند در مورد چرایی انجام آزمایش و اهمیت آن صحبت کند. نتایج در موقعیت خاص شما
آیا نتایج آزمایش دقیق است؟
آمنیوسنتز یک آزمایش با دقت بالا است که به طور کلی به عنوان قابل اعتمادترین روش برای تشخیص انواع خاصی از ناهنجاری ها در نوزاد متولد نشده در نظر گرفته می شود. با این حال، هیچ آزمایشی کامل نیست.
آیا به آزمایشات بعدی نیاز دارم؟
در بسیاری از موارد، آمنیوسنتز یک آزمایش تشخیصی است که نیازی به آزمایشات بعدی ندارد. با این حال، در برخی شرایط، انجام مجدد آمنیوسنتز، آزمایش‌های خون اضافی یا آزمایش‌های دیگر ممکن است به منظور تأیید تشخیص یا کسب اطلاعات بیشتر در مورد ناهنجاری‌های شناسایی شده در طول آزمایش آمنیوسنتز پیشنهاد شود.
بدون دیدگاه