کالپروتکتین

کالپروتکتین

چه چیزی در حال آزمایش است؟

کالپروتکتین پروتئینی است که توسط نوعی گلبول سفید خون به نام نوتروفیل آزاد می شود. هنگامی که التهاب در دستگاه گوارش (GI) وجود دارد، نوتروفیل ها به این ناحیه حرکت می کنند و کالپروتکتین آزاد می کنند و در نتیجه سطح مدفوع افزایش می یابد. این آزمایش سطح کالپروتکتین در مدفوع را به عنوان راهی برای تشخیص التهاب در روده اندازه گیری می کند.

التهاب روده با بیماری التهابی روده (IBD) و با برخی از عفونت های باکتریایی دستگاه گوارش همراه است، اما با بسیاری از اختلالات دیگر که بر عملکرد روده تأثیر می گذارد و علائم مشابهی ایجاد می کند، مرتبط نیست. کالپروتکتین می تواند برای کمک به تمایز بین شرایط التهابی و غیر التهابی استفاده شود.

IBD گروهی از اختلالات مزمن است که با بافت های ملتهب و آسیب دیده در پوشش داخلی روده مشخص می شود. علت IBD مشخص نیست، اما تصور می‌شود که این بیماری‌ها به دلیل یک فرآیند خودایمنی است که توسط یک استعداد ژنتیکی، یک بیماری ویروسی و/یا یک عامل محیطی ایجاد شده است. شایع ترین بیماری های التهابی روده بیماری کرون (CD) و کولیت اولسراتیو (UC) هستند.

افراد مبتلا به IBD معمولاً عود بیماری فعال دارند که با دوره های بهبودی متناوب می شود. در طول یک تشدید، ممکن است فرد دچار حملات مکرر اسهال آبکی و/یا خونی، درد شکم، کاهش وزن و تب شود. بین این شعله ها، علائم اغلب فروکش می کند. بسیاری از افراد ممکن است دوره های طولانی بهبودی را بین دوره های شعله ور شدن پشت سر بگذارند. آزمایش کالپروتکتین می تواند در نظارت بر فعالیت بیماری مفید باشد. این آزمایش برای IBD اختصاصی یا تشخیصی نیست، اما ممکن است برای تشخیص و ارزیابی درجه التهاب انجام شود.

سوالات متداول

چگونه استفاده می شود؟

کالپروتکتین یک آزمایش مدفوع (مدفوع) است که برای تشخیص التهاب در روده استفاده می شود. التهاب روده به عنوان مثال با برخی عفونت های باکتریایی همراه است و در افراد مبتلا به بیماری التهابی روده (IBD) با فعالیت و شدت بیماری مرتبط است. تست کالپروتکتین تشخیصی نیست اما ممکن است برای تمایز بین IBD و اختلالات غیر التهابی و برای نظارت بر شدت IBD استفاده شود.

یک پزشک ممکن است آزمایش کالپروتکتین را برای کمک به بررسی علت اسهال آبکی یا خونی مداوم فرد تجویز کند. این آزمایش ممکن است همراه با سایر آزمایش‌های مدفوع، مانند کشت مدفوع برای تشخیص عفونت باکتریایی، آزمایش تخمک‌ها و انگل‌ها (O&P)، آزمایش گلبول‌های سفید مدفوع، و/یا آزمایش خون مخفی مدفوع (FOBT) تجویز شود. . اگر پزشک مشکوک به التهاب باشد، ممکن است آزمایش خونی که التهاب را در بدن تشخیص دهد، مانند پروتئین واکنش‌گر C (CRP) یا نرخ رسوب گلبول قرمز (ESR) در صورت در دسترس نبودن CRP، تجویز شود. آزمایش هم برای کمک به تعیین علت علائم فرد و هم برای رد شرایط با علائم مشابه انجام می شود. این بدان معناست که ممکن است بسته به علل مشکوک، آزمایش خون و مدفوع اضافی انجام شود.

آزمایش کالپروتکتین ممکن است برای کمک به تعیین آندوسکوپی در صورت مشکوک بودن به IBD تجویز شود. تشخیص IBD معمولاً با انجام آندوسکوپی (کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی) برای بررسی روده ها و با گرفتن یک نمونه بافت کوچک (بیوپسی) برای ارزیابی التهاب و تغییرات در ساختار بافت تأیید می شود. این آزمایش تهاجمی است و در صورت عدم وجود التهاب احتمال کمتری وجود دارد.

در صورتی که فرد مبتلا به IBD علائمی داشته باشد که حاکی از تشدید آن باشد، ممکن است آزمایش کالپروتکتین تجویز شود، هم برای تشخیص فعالیت بیماری و هم برای کمک به ارزیابی شدت آن. به عنوان مثال، اگر فردی کالپروتکتین نسبتاً بالا داشته باشد، آزمایش ممکن است چندین هفته بعد تکرار شود تا ببینیم که آیا به طور متوسط ​​بالا مانده، افزایش یافته است یا به حالت عادی بازگشته است.

چه زمانی انجام داده می شود؟

آزمایش کالپروتکتین ممکن است زمانی تجویز شود که فردی علائمی داشته باشد که نشان دهنده التهاب سیستم گوارشی باشد و زمانی که یک پزشک بخواهد بین IBD و یک بیماری روده غیر التهابی تمایز قائل شود.

علائم و نشانه های IBD از فردی به فرد دیگر و در طول زمان متفاوت خواهد بود. آنها ممکن است شامل یک یا چند مورد از موارد زیر باشند:

• اسهال خونی یا آبکی
• گرفتگی یا درد شکم
• تب
• کاهش وزن
• خونریزی از رکتوم
• ضعف

زمان آزمایش کالپروتکتین

آزمایش کالپروتکتین ممکن است زمانی انجام شود که یک پزشک بخواهد تعیین کند که آیا آندوسکوپی (کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی) احتمالاً یا کمتر ضروری است.

هنگامی که فردی مبتلا به IBD تشخیص داده شد، هر زمان که مشکوک به شعله ور شدن باشد، ممکن است آزمایش کالپروتکتین تجویز شود، هم برای تأیید فعالیت بیماری و هم برای ارزیابی شدت آن.

نتیجه این تست چه چیزی را نشان می دهد؟

افزایش سطح کالپروتکتین مدفوع فرد نشان می دهد که التهاب احتمالاً در روده وجود دارد اما محل یا علت آن را نشان نمی دهد. به طور کلی، درجه ارتفاع با شدت التهاب مرتبط است.

افزایش کالپروتکتین با IBD، اما همچنین با عفونت های باکتریایی، برخی عفونت های انگلی و سرطان روده بزرگ مشاهده می شود. آندوسکوپی (کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی) ممکن است به عنوان یک آزمایش پیگیری برای کمک به تعیین علت التهاب، علائم و نشانه‌ها نشان داده شود.

در افرادی که به تازگی مبتلا به IBD تشخیص داده شده اند، غلظت کالپروتکتین ممکن است بسیار بالا باشد.

کالپروتکتین پایین به این معنی است که علائم و نشانه‌ها احتمالاً به دلیل اختلال غیر التهابی روده است. نمونه هایی از این موارد عبارتند از عفونت های ویروسی در دستگاه گوارش و سندرم روده تحریک پذیر (IBS). برخلاف IBD، IBS باعث التهاب نمی شود. بلکه باعث دردهای شکمی و اسپاسم‌های شبیه به کرامپ همراه با حملات اسهال و/یا یبوست می‌شود. در افرادی که نتایج کالپروتکتین پایینی دارند، اندوسکوپی کمتر اندیکاسیون یا مفید است.

سطح متوسط ​​کالپروتکتین ممکن است نشان دهنده وجود التهاب یا بدتر شدن وضعیت فرد باشد. آزمایش کالپروتکتین مکرر با نتیجه ای که هنوز نسبتاً بالا است یا افزایش یافته است احتمالاً به بررسی بیشتر نیاز دارد و ممکن است آندوسکوپی را ضروری کند.

آیا چیز دیگری هست که باید بدانم؟

هر چیزی که باعث التهاب در روده شود می تواند باعث افزایش کالپروتکتین مدفوع شود.

کالپروتکتین را می توان با آسیب بافت روده و خونریزی که گاهی اوقات با استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن مشاهده می شود، افزایش داد.

کالپروتکتین مربوط به آزمایش مدفوع دیگری به نام لاکتوفرین است. هر دو موادی هستند که توسط گلبول های سفید خون در مدفوع آزاد می شوند و با التهاب روده مرتبط هستند.

در برخی موارد، کالپروتکتین ممکن است حتی در صورت وجود التهاب کم باشد (منفی کاذب). این بیشتر در مورد کودکان دیده می شود.

آیا می توان آزمایش خون را جایگزین آزمایش کالپروتکتین مدفوع کرد؟

به طور کلی، خیر. آزمایش‌های خونی برای تشخیص التهاب (CRP، ESR) استفاده می‌شود، اما آنها اطلاعات مشابهی را در مورد التهاب دستگاه گوارش به عنوان آزمایش کالپروتکتین مدفوع ارائه نمی‌دهند.

برای کاهش کالپروتکتین خود چه کنم؟

کالپروتکتین انعکاسی از التهاب دستگاه گوارش است و تحت تأثیر تغییرات سبک زندگی قرار نمی گیرد. اگر به دلیل عفونت باشد، به احتمال زیاد با برطرف شدن عفونت به حالت عادی باز می گردد. اگر به دلیل بیماری التهابی روده باشد، با فعالیت بیماری بالا و پایین می‌رود. در موارد نادری که افزایش کالپروتکتین ناشی از درمان با داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) باشد، پس از قطع دارو احتمالاً به حالت عادی باز می گردد.

چه مدت طول می کشد تا نتایج کالپروتکتین من بدست آید؟

این بستگی به آزمایشگاهی دارد که آزمایش را انجام می دهد. این آزمایش تا حدودی تخصصی است و توسط همه آزمایشگاه ها ارائه نمی شود. نمونه شما احتمالاً برای آزمایش به آزمایشگاه مرجع ارسال می شود و ممکن است چندین روز طول بکشد تا نتایج در دسترس باشد.