سرطان خون چیست
سرطان خون سرطانی است که بر سلول های خونی تأثیر می گذارد. شایع ترین انواع سرطان خون عبارتند از:
لوسمی
لوسمی سرطان خونی است که در اثر افزایش تعداد گلبول های سفید خون در بدن ایجاد می شود.
لنفوم
لنفوم سرطانی است که در سلول های ایمنی بدن به نام لنفوسیت (که با عفونت مقابله می کنند) ایجاد می شود. این سلول ها در غدد لنفاوی، طحال، تیموس، مغز استخوان و سایر قسمت های بدن قرار دارند. در لنفوم، لنفوسیت ها تغییر کرده و خارج از کنترل رشد می کنند.
میلوما
میلوما که به آن مولتیپل میلوما نیز گفته می شود، سرطان سلول های پلاسما است. سلول های پلاسما، گلبول های سفید خونی هستند که آنتی بادی هایی می سازند که از ما در برابر عفونت محافظت می کنند. انواعی از سرطان خون نیز به نام MPN و MDS وجود دارند.
آیا سرطان خون درمان دارد؟
طیف وسیعی از درمان های مختلف برای سرطان خون وجود دارد. درمانی که پزشکان شما توصیه می کنند به نوع سرطان خون، وضعیت سلامتی و نیازهای شما بستگی دارد.
شیمی درمانی
شیمی درمانی به معنای استفاده از داروهای کشنده سلول برای از بین بردن سلول های سرطانی می باشد. داروهای شیمی درمانی بیشتر به طور مستقیم در ورید تزریق می شود. این داروها می توانند در جریان خون در بدن حرکت کنند و سلول های سرطانی را از بین ببرند که به این نوع، شیمی درمانی وریدی (IV) می گویند. شیمی درمانی می تواند به صورت قرص، به عنوان یک دوره درمانی یا بعضا به عنوان یک درمان طولانی مدت انجام شود. تعداد دوره های درمان و خصوصیات آنها به نوع سرطان خون و داروهای مورد استفاده بستگی دارد.
پیوند سلول های بنیادی
پیوند سلول های بنیادی به معنای جایگزین شدن سلول های بنیادی در بدن با سلول های بنیادی جدید و سالم است. پیوند سلول های بنیادی می تواند برای برخی سرطان های خون درمان کننده باشد، چون سلول های بنیادی غیرطبیعی که سلول های خونی سرطانی را تولید می کنند از بین می برد و سلول های بنیادی جدید و سالم جایگزین می کند که قادر به تولید مجدد سلول های خونی سالم هستند.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی روشی برای درمان سرطان است که از سیستم ایمنی خود بیمار برای حمله به سرطان استفاده می شود. هر نوع درمانی که سیستم ایمنی را برای کمک به عملکردش مهار یا القا می کند،به عنوان ایمونوتراپی محسوب می شود. بعضی از داروهای ایمونوتراپی با تحریک سیستم ایمنی بدن برای یافتن و کشتن سلول های سرطانی عمل می کنند. این دارو به سلول سرطانی متصل شده و یافتن سلول سرطانی را برای سیستم ایمنی آسان‌تر می کند. سپس سیستم ایمنی بدن به سلول سرطانی حمله می کند.
رادیوتراپی
رادیوتراپی از پرتوهای پر انرژی مانند اشعه ایکس برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. از این روش که می توان برای درمان لنفوم هوچکین یا لنفوم غیر هوچکین استفاده کرد. پرتوها بخشی از بدن که سلول های سرطانی در آن قرار دارند را مورد هدف قرار می دهند. در طول درمان، روی یک سطح صاف دراز می‌کشید و دستگاه رادیوتراپی بالای سرتان قرار می‌گیرد و البته شما چیزی احساس نخواهید کرد. پرتوهای پرانرژی به سمت قسمتی از بدن شما که تحت درمان است هدف گیری شده و به سلول های سرطانی در آن ناحیه آسیب می رساند.
عمل جراحی
جراحی به ندرت برای درمان سرطان خون استفاده می شود، ممکن است تعداد کمی از افراد مبتلا به لنفوم نیاز به برداشتن طحال داشته باشند.
آزمایشات بالینی
همه داروها و درمان های جدید قبل از اینکه در دسترس بیماران قرار گیرند به طور کامل آزمایش شده و پس از تایید در آزمایشگاه، روی افراد آزمایش می شوند. آزمایش‌های بالینی بسیار مهم اند، زیرا تنها راه برای توسعه درمان‌های جدید و بهبود درمان‌های موجود برای افراد مبتلا به سرطان خون هستند.
علائم سرطان خون
- کاهش وزن غیر قابل توجیه
- کبودی یا خونریزی غیر قابل توجیه
- توده یا تورم
- تنگی نفس
- تعریق شبانه
- عفونت هایی که مداوم، مکرر یا شدید هستند
- تب (۳۸ درجه سانتیگراد یا بالاتر) که بدون دلیل است
- بثورات یا خارش پوست غیر قابل توجیه
- درد استخوان، مفاصل یا شکم (ناحیه معده)
- خستگی که با استراحت یا خواب بهبود نمی یابد
- رنگ پریدگی
سرطان خون و رنگ ناخن
شیمی درمانی در درمان سرطان ها از جمله سرطان خون (لوکمی و لنفوما)، می تواند بر رنگ و بافت ناخن های دست و پا تأثیر بگذارد. ناخن ها ممکن است تیره شوند، ترک بخورند یا شکننده شوند. برجستگی های سفید یا نوارهای تغییر رنگ ممکن است در امتداد ناخن ظاهر شود. بافت زیر ناخن ممکن است تیره شود. درصد کمی از بیماران تمام یا بخشی از ناخن های دست و پای خود را از دست می دهند.
بدترین نوع سرطان خون
پیشرفت های تحقیقاتی در چند دهه اخیر نشان می دهد که میزان بقای پنج ساله برای لوسمی میلوئید مزمن (CML)، لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) و لنفوم فولیکولی بیش از ۸۵٪ است. اما در لوسمی میلوئید حاد (AML)،میلوما و لنفوم سلول مانتل میزان بقای پنج ساله کمتر از ۵۰ درصد است.
سرطان خون در کودکان
سرطان خون شایع ترین سرطان در کودکان و نوجوانان است که تقریباً از هر ۳ سرطان ۱ مورد را شامل می شود. اکثر لوسمی های دوران کودکی لوسمی لنفوسیتی حاد (ALL) بوده و بیشتر سایر موارد لوسمی حاد میلوئیدی (AML) است. لوسمی مزمن در کودکان نادر است.
سرطان خون خوش خیم
بیشتر اختلالات خونی خوش خیم بر تولید و عملکرد سلول های خونی تأثیر می گذارد. انواع بسیاری از اختلالات خونی وجود دارد که سرطانی نبوده و شامل کم خونی، افزایش و کاهش گلبول های خون (گلبول های سفید و پلاکت ها)، اختلالات لخته شدن خون (ترومبوز ورید عمقی و آمبولی ریوی)، اختلالات خونریزی و غیره هستند، اما محدود به آن نمی شوند. اختلالات خونی خوش خیم ممکن است با درمان برطرف شوند یا علائمی ایجاد نکنند.
سرطان خون بدخیم
لوسمی ها، لنفوم ها و میلوماها از شایع ترین سرطان های خون بدخیم هستند اما بسیاری دیگر هم وجود دارد که شامل سرطان های مغز استخوان، خود خون و سیستم لنفاوی (شامل غدد لنفاوی، عروق لنفاوی، بافت لنفاوی دستگاه گوارش، لوزه ها، غده تیموس و طحال) می شود.
سرطان خون و مرگ
در مورد سرطان خون و مرگ می توان گفت که به طور کلی، میزان بقای پنج ساله برای سرطان خون حدود ۷۰٪ است. این بدان معناست که احتمال زنده ماندن در افرادی که سرطان خون در آنها تشخیص داده می‌شود، در پنج سال آینده ۷۰ درصد است.
بدون دیدگاه