چه چیزی در حال آزمایش است؟
میکروگلوبولین بتا ۲ (B2M) پروتئینی است که در سطح سلول های هسته دار (حاوی یک هسته) یافت می شود و به عنوان بخشی از سیستم ایمنی بدن انسان عمل می کند. این پروتئین به طور معمول توسط سلول ها به داخل خون ریخته می شود و در بیشتر مایعات بدن وجود دارد، با بالاترین سطح در خون، به طور کلی سطوح پایین تر در مایع نخاعی و سطوح کمی در ادرار.
میکروگلوبولین بتا ۲ (B2M)در کلیه ها
در کلیه ها، B2M از واحدهای تصفیه کننده خون به نام گلومرول عبور می کند و سپس توسط لوله های پروگزیمال کلیه، ساختارهایی که آب، پروتئین ها، ویتامین ها، مواد معدنی و سایر مواد حیاتی را بازیابی می کنند، دوباره جذب می شود.
به طور معمول، فقط مقادیر کمی از B2M در ادرار وجود دارد، اما زمانی که لوله های کلیوی آسیب دیده یا بیمار می شوند، غلظت B2M به دلیل کاهش توانایی جذب مجدد این پروتئین افزایش می یابد. هنگامی که گلومرول های کلیه ها آسیب می بینند، نمی توانند B2M را فیلتر کنند، بنابراین سطح در خون افزایش می یابد.
چه زمانی آزمایش انجام داده می شود؟
هر دو آزمایش B2M خون و ادرار ممکن است زمانی تجویز شوند که فردی علائم و نشانه‌های مرتبط با اختلال عملکرد کلیه را داشته باشد و پزشک بخواهد بین اختلالاتی که بر گلومرول‌ها و لوله‌های کلیوی تأثیر می‌گذارد تمایز قائل شود. برخی از علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تورم یا پف (ادم)، به ویژه در اطراف چشم ها یا در صورت، مچ دست یا مچ پا
- ادراری که کف آلود، خونی، صورتی یا قهوه ای است
- پروتئین در ادرار
- خستگی، ضعف
- حالت تهوع
تفسیر آزمایش میکروگلوبولین بتا ۲ (B2M)
سطوح B2M در خون از سطوح پایین تا چهار برابر حد پایین متفاوت است و این طبیعی است B2M. ممکن است در ادرار غیر قابل تشخیص باشد.افزایش سطح B2M در خون و ادرار نشان می دهد که مشکلی وجود دارد اما تشخیص بیماری یا وضعیت خاصی نیست.در فردی که علائم بیماری کلیوی دارد، افزایش سطح B2M در خون و سطوح پایین در ادرار نشان می دهد که این اختلال با اختلال عملکرد گلومرول مرتبط است. اگر B2M در خون کم و در ادرار زیاد باشد، این احتمال وجود دارد که فرد دچار آسیب یا بیماری توبول کلیوی شده باشد. همچنین، سطح B2M با خطر بیماری قلبی عروقی (CVD) و با علت مرگ در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی یا دیالیز مرتبط است.در فردی که به مدت طولانی تحت دیالیز بوده است، افزایش B2M با آمیلوئیدوز مرتبط با دیالیز همراه است.افزایش B2M ادرار در فردی که پیوند کلیه دارد ممکن است نشان دهنده رد زودرس کلیه باشد.افزایش در افرادی که در معرض سطوح بالای کادمیوم یا جیوه هستند ممکن است نشان دهنده اختلال عملکرد اولیه کلیه باشد
بررسی در افراد دیالیزی و پیوند کلیه
همچنین ممکن است آزمایش ادرار به صورت دوره ای برای نظارت بر فردی که پیوند کلیه انجام داده است یا برای نظارت بر افرادی که در معرض غلظت های بالای کادمیوم یا جیوه قرار دارند برای تشخیص زودرس اختلال عملکرد کلیه تجویز شود.افرادی که به مدت پنج سال یا بیشتر تحت دیالیز بوده اند ممکن است به آمیلوئیدوز مرتبط با دیالیز (DRA) مبتلا شوند، وضعیتی که ناشی از تجمع B2M اضافی در خون و در نهایت در استخوان، مفاصل، تاندون (ساختار استخوانی مفصلی) و سایر بافت های بدن است. مانند قلب، ریه و دستگاه گوارش. در درجه اول با بیوپسی بافت یا استخوان تشخیص داده می شود. سطوح B2M علاوه بر مطالعات تصویربرداری به عنوان بخشی از کار انجام می شود.
آیا می توانم آزمایش B2M خون یا ادرار را انتخاب کنم؟
در بیشتر موارد، نمونه آزمایش شده به دلیل انجام آزمایش تعیین می شود. ممکن است نیاز به انجام آزمایش خون، آزمایش ادرار یا هر دو با هم باشد. در شرایط عصبی خاص، مایع مغزی نخاعی (CSF) نیز ممکن است مورد آزمایش قرار گیرد. نتایج به طور کلی قابل تعویض نیستند.
آیا چیز دیگری هست که باید بدانم؟
شرایط مرتبط با افزایش سرعت تولید یا تخریب سلول، عفونت‌های شدید، عفونت‌های ویروسی مانند CMV )سیتومگالوویروس)، و برخی شرایطی که سیستم ایمنی را فعال می‌کنند، مانند شرایط التهابی و اختلالات خود ایمنی، می‌توانند باعث افزایش سطح میکروگلوبولین بتا-۲ شوند. ، اما آزمایش معمولاً برای نظارت بر این شرایط سفارش نمی شود.داروهایی مانند لیتیوم، سیکلوسپورین، سیس پلاتین، کربوپلاتین، جنتامایسین، اینترفرون-α و آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزید می توانند غلظت B2M خون و/یا ادرار را افزایش دهند.
بالا بودن بتا دو میکروگلوبولین
افزایش B2M خون و ادرار در برخی از سرطان ها از جمله مولتیپل میلوما، لوسمی و لنفوم قابل مشاهده است. هنگامی که درگیری سیستم عصبی مرکزی وجود دارد، افزایش B2M ممکن است در مایع مغزی نخاعی نیز مشاهده شود B2M ممکن است در اختلالات عفونی و عروق مغزی نیز وجود داشته باشد. در موارد HIV، همبستگی معکوس بین لنفوسیت‌های T B2M و CD4+ نشان‌دهنده پیشرفت بیماری است B2M در بیماران مبتلا به بیماری شریان محیطی (PAD) افزایش می یابد.روش‌های اخیر پزشکی هسته‌ای و مواد حاجب رادیوگرافیک می‌توانند بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارند.در افراد مبتلا به بیماری کلیوی که تحت دیالیز هستند، B2M می‌تواند زنجیره‌های پروتئینی طولانی تشکیل دهد که می‌تواند در مفاصل و بافت‌ها رسوب کرده و باعث سفتی و درد شود. این وضعیت آمیلوئیدوز مرتبط با دیالیز B2M نامیده می شود.
عدد بتا در سرطان
به طور معمول در گردش خون یافت می شود و حدود نیمی از سطوح سرمی درون زا (متوسط سطوح طبیعی تا ۱٫۲ میلی گرم در لیتر با محدوده ۰-۲٫۴ میلی گرم در لیتر) قوس β-۲M توسط گردش لنفوسیت ها ایجاد می شود. سطح سرمی میکروگلوبولین β-۲ (β۲-M) در بیماران مبتلا به سرطان بیشتر از افراد سالم شناسایی شده است.
احتمال بارداری با بتای ۲
محتوای بتا-۲ میکروگلوبولین در نمونه های به دست آمده از بارداری های دیابتی و توکسمیک بالا بود. به نظر می رسد اندازه گیری میکروگلوبولین بتا-۲ در مایع آمنیوتیک برای تعیین سن جنین ارزش محدودی دارد، اما ممکن است در تخمین بلوغ کلیه جنین مفید باشد.
بدون دیدگاه