آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE)
آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) آنزیمی است که به تنظیم فشار خون کمک می کند. افزایش سطح خونی ACE گاهی در سارکوئیدوز مشاهده می شود، یک اختلال سیستمیک با علت ناشناخته که اغلب ریه ها را تحت تاثیر قرار می دهد، اما ممکن است بسیاری از اندام های دیگر بدن از جمله چشم، پوست، اعصاب، کبد و قلب را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
یکی از ویژگی های کلاسیک سارکوئیدوز ایجاد گرانولوم ها، توده های کوچک تومور مانند سلول های ایمنی و التهابی و بافت فیبری است که گره هایی را در زیر پوست و در اندام های سراسر بدن تشکیل می دهند. گرانولوم ها ساختار بافت های اطراف خود را تغییر می دهند و به تعداد کافی می توانند باعث آسیب و التهاب شوند و ممکن است در عملکرد طبیعی اختلال ایجاد کنند. سلول های یافت شده در مرزهای بیرونی گرانولوم ها می توانند مقادیر بیشتری از ACE تولید کنند. سطح ACE در خون ممکن است با ایجاد گرانولوم های مرتبط با سارکوئیدوز افزایش یابد.
چه زمانی انجام داده می شود؟
آزمایش ACE زمانی تجویز می شود که فردی علائم یا علائمی دارد که ممکن است به دلیل سارکوئیدوز باشد، مانند:
- گرانولوم
- سرفه مزمن یا تنگی نفس
- چشم های قرمز و آبریزش
- درد مفاصل
این امر به ویژه در صورتی صادق است که فرد بین ۲۰ تا ۴۰ سال سن داشته باشد، زمانی که سارکوئیدوز بیشتر دیده می شود.هنگامی که فردی مبتلا به سارکوئیدوز تشخیص داده شد و سطوح اولیه ACE افزایش یافت، یک پزشک ممکن است آزمایش ACE را در فواصل منظم برای نظارت بر تغییر ACE در طول زمان به عنوان بازتابی از فعالیت بیماری تجویز کند.
نتیجه این تست چه چیزی را نشان می دهد؟
افزایش سطح ACE در فردی که یافته‌های بالینی منطبق با سارکوئیدوز دارد به این معنی است که اگر سایر بیماری‌ها رد شده باشند، احتمال دارد که فرد دارای یک مورد فعال سارکوئیدوز باشد. ACE در ۵۰ تا ۸۰ درصد افراد مبتلا به سارکوئیدوز فعال افزایش می یابد. یافتن سطح بالای ACE به تایید تشخیص کمک می کند.
سطح طبیعی ACE
سطح طبیعی ACE را نمی توان برای رد سارکوئیدوز استفاده کرد زیرا سارکوئیدوز می تواند بدون افزایش سطح ACE وجود داشته باشد. یافته‌های سطوح طبیعی ACE در سارکوئیدوز ممکن است در صورتی رخ دهد که بیماری در حالت غیرفعال باشد، ممکن است نشان دهنده تشخیص زودهنگام سارکوئیدوز باشد، یا ممکن است موردی باشد که سلول‌ها مقادیر بیشتری از ACE تولید نمی‌کنند. سطح ACE نیز در موارد سارکوئیدوز مزمن احتمال افزایش کمتری دارد.
– هنگام نظارت بر روند بیماری، سطح ACE که در ابتدا بالا است و سپس با گذشت زمان کاهش می یابد، معمولاً نشان دهنده بهبودی خود به خود یا ناشی از درمان و پیش آگهی مطلوب است. از طرف دیگر، افزایش سطح ACE ممکن است نشان دهنده یک روند اولیه بیماری باشد که در حال پیشرفت است یا فعالیت بیماری که به درمان پاسخ نمی دهد.
کاهش سطح ACE
کاهش سطح ACE نیز ممکن است در افراد مبتلا به:
- بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)
- بیماری های ریوی مانند آمفیزم، سرطان ریه، فیبروز کیستیک
- گرسنگی
- درمان دارویی استروئیدی
- کم کاری تیروئید
افزایش سطح ACE
ACE در انواع بیماری ها و اختلالات به میزان متوسط افزایش یافته است، مانند:
- HIV
- هیستوپلاسموز (عفونت قارچی تنفسی)
- دیابت شیرین
- پرکاری تیروئید
- لنفوم
- سیروز الکلی
- بیماری گوچر (اختلال نادر متابولیسم لیپید ارثی)
- بیماری سل
- جذام
چه چیزی باعث سارکوئیدوز می شود؟
علت آن به خوبی درک نشده است. مسری نیست. التهابی است و سیستم ایمنی را درگیر می کند. به نظر می رسد که دارای یک جزء ژنتیکی و همچنین محیطی است. هم در افراد مرتبط و هم در افراد غیر مرتبط که در یک منطقه زندگی می کنند گزارش شده است. تا ۴۰ نفر در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر در ایالات متحده مبتلا می شوند که اکثر آنها بین ۲۰ تا ۴۰ سال سن دارند. در ایالات متحده و در دریای کارائیب، سارکوئیدوز در افراد آفریقایی تبار شایع تر است، اما در سراسر جهان حدود ۸۰٪ از مبتلایان به سارکوئیدوز سفید پوست هستند. در اسکاندیناوی و ایرلند شمالی نسبتا رایج است، اما در چین، ژاپن و آفریقا نادر است. بنا به دلایلی، کسانی که از بخشی از جهان که شیوع آن پایین است به بخشی از جهان که در آن شیوع بالایی دارد نقل مکان کرده‌اند، خطر ناحیه شیوع بالاتر را متحمل می‌شوند.
لیست داروهای ACE
مهارکننده های ACE از ساخت آنژیوتانسین ۲ توسط آنزیمی در بدن جلوگیری می کنند، ماده ای که رگ های خونی را باریک می کند. این باریک شدن می تواند باعث فشار خون بالا شود و قلب را مجبور به کار بیشتر کند. آنژیوتانسین ۲ همچنین هورمون هایی را ترشح می کند که فشار خون را افزایش می دهد. نمونه هایی از مهارکننده های ACE عبارتند از:
- بنازپریل (لوتنسین)
- کاپتوپریل
- انالاپریل (Vasotec)
- فوزینوپریل
- لیزینوپریل(Zestril)
- موکسیپریل
- پریندوپریل
- کویناپریل
- رامیپریل (آلتاس)
- تراندولاپریل
عوارض داروهای مهارکننده ACE
عوارض جانبی مهارکننده های ACE ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سرفه خشک
- پتاسیم بیش از حد در خون
- خستگی شدید یا سرگیجه ناشی از کاهش بیش از حد فشار خون
- سردرد
- از دست دادن چشایی
- به ندرت، بدتر شدن کوتاه مدت عملکرد کلیه
لیست داروهای ARB
مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین ۲ نوعی دارویی است که برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود. این نوع دارو ممکن است مسدود کننده گیرنده آنژیوتانسین II نیز نامیده شود. مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین ۲ عمل آنژیوتانسین ۲ را متوقف می کنند. در نتیجه، این دارو به شل شدن سیاهرگ ها و شریان های بدن کمک می کند و فشار خون را کاهش می دهد. چندین مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین ۲ در دسترس هستند. اینکه کدام یک برای شما بهترین است بستگی به سلامتی شما و شرایطی که تحت درمان است دارد. نمونه هایی از مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین ۲ عبارتند از: آزیلسارتان (ادربی).Candesartan (Atacand).ایربسارتان (آواپرو).لوزارتان (کوزار).اولمسارتان (بنیکار).تلمیسارتان (میکاردیس).والزارتان (دیووان).
بدون دیدگاه