در یک نگاه

چرا باید آزمایش شود؟

برای کمک به تشخیص میاستنی گراویس (MG)

چه زمانی باید آزمایش داد؟

هنگامی که علائمی دارید که نشان دهنده MG هستند، مانند افتادگی پلک، دوبینی، مشکل در جویدن یا بلع، ضعف عضلات گردن و مشکل در راه رفتن و نتیجه آزمایش آنتی بادی گیرنده استیل کولین (AChR) منفی است.

نمونه مورد نیاز است؟

نمونه خونی که از ورید گرفته شده است

آمادگی آزمایش لازم است؟

خیر

چه چیزی در حال آزمایش است؟

آنتی‌بادی‌های کیناز مخصوص عضله (ضد MuSK) اتوآنتی‌بادی‌هایی هستند، پروتئین‌هایی که توسط سیستم ایمنی تولید می‌شوند و به اشتباه به پروتئین‌هایی به نام کینازهای خاص عضلانی حمله می‌کنند. این آزمایش این اتوآنتی بادی ها را در خون افراد مبتلا به میاستنی گراویس (MG)، یک بیماری خودایمنی نادر اما اغلب شدید که باعث خستگی و ضعف عضلانی می شود، شناسایی می کند.

کینازهای اختصاصی عضلانی پروتئین هایی هستند که در جایی یافت می شوند که انتهای عصبی و فیبرهای عضلانی به هم می رسند (اتصالات عصبی عضلانی). اگرچه علت MG به طور کامل شناخته نشده است، تصور می شود که آنتی بادی های ضد MuSK در انتقال سیگنال ها بین اعصاب و عضلات اختلال ایجاد می کنند.

MG معمولاً برای اولین بار زمانی متوجه می شود که باعث ضعف در عضلات چشم و علائمی مانند افتادگی پلک(ها) و/یا دوبینی شود. این اغلب به عنوان MG چشمی شناخته می شود و حدود ۱۵٪ از افراد مبتلا به MG فقط مشکلات چشمی دارند. از ماهیچه های چشم، MG می تواند در طول زمان به عضلات صورت و گردن سرایت کند و باعث ضعف، اختلال در گفتار، مشکل در جویدن و بلع و/یا مشکل در تنفس شود. هنگامی که ضعف عضلانی از چشم ها به سر و گردن و سایر قسمت های بدن سرایت می کند، به این بیماری MG ژنرالیزه می گویند. ضعف عضلانی در طول زمان متفاوت خواهد بود. این ضعف در طول فعالیت بدنی بدتر می شود اما با استراحت بهبود می یابد.

اکثر افراد مبتلا به MG دارای آنتی بادی هایی هستند که علیه گیرنده استیل کولین (آنتی بادی های AChR) هدایت می شوند. با این حال، حدود ۱۰٪ تا ۱۵٪ از افراد مبتلا به MG آنتی بادی AChR ندارند. در مواردی که آنتی‌بادی‌های AChR شناسایی نمی‌شوند، یک پزشک احتمالاً آزمایش آنتی‌بادی ضد MuSK را تجویز می‌کند. تخمین نسبت افراد مبتلا به MG که برای آنتی بادی های AChR منفی هستند اما برای آنتی بادی های MuSK مثبت هستند، از حدود ۶٪ تا ۵۰٪ متغیر است. این وضعیت گاهی MuSK MG نامیده می شود.

با توجه به بنیاد میاستنی گراویس آمریکا، افرادی که دارای آنتی بادی های ضد موسک هستند، در مقایسه با میاستنی گراویس چشمی که فقط چشم ها و پلک ها را تحت تاثیر قرار می دهد، بیشتر به شکل عمومی میاستنی گراویس مبتلا می شوند. زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر MuSK MG خودایمنی قرار می گیرند و شروع آن در هر سنی ممکن است رخ دهد. افراد مبتلا به MuSK MG ممکن است در مقایسه با افرادی که دارای MG AChR مثبت هستند، به درمان های خاص پاسخ متفاوتی نشان دهند.

سوالات رایج

آزمایش چگونه استفاده می شود؟

آزمایش آنتی بادی ضد MuSK برای کمک به تشخیص میاستنی گراویس (MG) در افرادی که علائم و نشانه‌های مرتبط با MG دارند، اما برای آنتی‌بادی‌های AChR منفی هستند، استفاده می‌شود. آزمایش برای تشخیص MG از سایر شرایطی که ممکن است علائم مشابهی مانند خستگی مزمن و ضعف عضلانی ایجاد کند، استفاده می شود.

چه زمانی انجام می شود؟

آزمایش آنتی بادی ضد MuSK ممکن است زمانی تجویز شود که علائم و نشانه هایی دارید که نشان دهنده MG هستند و نتیجه آزمایش آنتی بادی AChR منفی است.

برخی از علائم و نشانه های MG عبارتند از:

  • افتادگی پلک
  • دوبینی
  • کاهش کنترل حرکت چشم
  • مشکل در بلع و/یا جویدن که منجر به خفگی، آب‌ریزش آب دهان و دهان می‌شود.
  • لکنت زبان
  • ضعیف شدن عضلات گردن
  • مشکل در بالا نگه داشتن سر
  • دشواری در تنفس
  • مشکل در راه رفتن و تغییر در راه رفتن
  • ضعف عضلانی خاص اما احساسات/احساسات طبیعی
  • ضعف عضلانی که در حین فعالیت بدنی بدتر می شود و با استراحت بهبود می یابد

نتیجه این تست چه چیزی را نشان می دهد؟

آنتی بادی های MuSK به طور معمول در خون وجود ندارد. آزمایش آنتی بادی ضد MuSK منفی به این معنی است که احتمال ابتلا به MG کمتر است. با این حال، نتیجه منفی MG را رد نمی کند. در حدود ۶ تا ۱۰ درصد موارد MG، نه آنتی بادی AChR و نه MuSK وجود ندارد. گفته می شود این افراد دارای MG دو سرم منفی هستند. نتایج سایر آزمایش‌ها برای اتوآنتی‌بادی‌ها، مانند آزمایش آنتی‌بادی ضد LRP4 (پروتئین ۴ مرتبط با گیرنده LDL) و آزمایش آنتی‌بادی ضد عضله مخطط، ممکن است به تشخیص کمک کند.

اگر نتیجه آزمایش آنتی‌بادی‌های ضد MuSK و علائم MG مثبت بود، احتمالاً کیناز میاستنی گراویس خاص عضلانی خود ایمنی دارید.

 

چه مدت طول می کشد تا نتایج حاصل شود؟

این آزمایش به ابزارهای تخصصی و پرسنل آزمایشگاهی آموزش دیده نیاز دارد و توسط هر آزمایشگاهی ارائه نمی شود. نمونه خون شما احتمالاً باید برای آزمایش به آزمایشگاه مرجع ارسال شود، بنابراین ممکن است چند روز طول بکشد تا نتایج در دسترس باشد.

میاستنی گراویس (MG) چقدر جدی است؟

اکثر افرادی که MG دارند با درمان و نظارت می توانند زندگی عادی یا تقریباً عادی داشته باشند. یکی از جدی ترین عوارض، بحران میاستنی تنفسی است که زمانی رخ می دهد که عضلات کنترل کننده تنفس ضعیف شوند. این می تواند یک اورژانس پزشکی باشد و اغلب نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد.

آیا مهم است که کدام آنتی بادی دارم؟

بله، نوع اتوآنتی بادی ممکن است درمان MG را هدایت کند. افراد دارای آنتی بادی ضد MuSK ممکن است نسبت به افراد دارای آنتی بادی AChR به داروها متفاوت پاسخ دهند.

آیا کاری وجود دارد که بتوانم از دریافت آنتی بادی های اتصال MuSK جلوگیری کنم؟

خیر، علت اتوآنتی بادی در MG مشخص نیست و این وضعیت قابل پیشگیری نیست.

آیا ام جی می تواند ارثی باشد؟

اختلالات خودایمنی به دلیل تغییرات یا انواع در یک ژن خاص ایجاد نمی شود، بنابراین آنها شرایط ارثی در نظر گرفته نمی شوند. با این حال، آنها می توانند در خانواده اجرا شوند. برخی از افراد ممکن است یک تغییر ژنتیکی را به ارث ببرند که باعث سندرم میاستنیک مادرزادی می شود، که یک بیماری ارثی با علائم مشابه MG است اما علت متفاوتی دارد.

آیا چیز دیگری هست که باید بدانم؟

افرادی که MG دارند بیشتر احتمال دارد به سایر اختلالات خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس نیز مبتلا شوند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *