آمینوگلیکوزیدها گروهی از آنتی بیوتیک ها هستند که برای درمان عفونت های باکتریایی جدی استفاده می شوند. سطح آمینوگلیکوزید تجویز شده در خون به منظور تنظیم دوز در صورت لزوم و اطمینان از درمان موثر و در عین حال اجتناب از عوارض جانبی سمی اندازه گیری می شود. 
انواع آمینوگلیکوزیدها
جنتامیسین، توبرامایسین و آمیکاسین رایج‌ترین آمینوگلیکوزیدهایی هستند که تجویز می‌شوند و برای درمان عفونت‌های ناشی از انواع خاصی از باکتری‌های گرم منفی و همچنین چند باکتری گرم مثبت استفاده می‌شوند.
مکانیسم اثر آمینوگلیکوزیدها
آمینوگلیکوزیدها با اتصال، با میل ترکیبی بالا، به محل A در sRNA 16 ریبوزومی در ریبوزومs 30، سنتز پروتئین را مهار می کنند (کوترا و همکاران ۲۰۰۰). اگرچه اعضای کلاس آمینوگلیکوزید ویژگی های متفاوتی برای مناطق مختلف در سایت A دارند، اما همگی ساختار آن را تغییر می دهند.
نظارت بر غلظت آمینوگلیکوزیدها
نظارت بر غلظت آمینوگلیکوزیدها مهم است زیرا اثربخشی آنها به داشتن سطح کافی در خون بستگی دارد. آمینوگلیکوزیدها با عوارض جانبی سمی جدی، از جمله آسیب به شنوایی و/یا تعادل (اتوتوکسیسیته) و آسیب حاد کلیوی (نفروتوکسیسیته) همراه هستند. اگرچه آسیب کلیه ناشی از آمینوگلیکوزیدها معمولاً برگشت پذیر است، از دست دادن شنوایی و/یا تعادل اغلب دائمی است. این عوارض جانبی ممکن است در هر زمانی رخ دهد، اما این خطر با افزایش آن در سطح خون و زمانی که داروها برای مدت طولانی تجویز می شوند، بیشتر است. خطر عوارض جانبی با برخی از آمینوگلیکوزیدهایی که اخیراً تولید شده اند کمتر است.
استفاده از آمینوگلیکوزیدها
آمینوگلیکوزیدها به خوبی توسط سیستم گوارش جذب نمی شوند، بنابراین آنها معمولاً یا از طریق یک سوزن به داخل ورید( به صورت داخل وریدی IV)، یا از طریق تزریق به عضله (عضلانی IM)، تجویز می شوند. آمینوگلیکوزیدها می توانند به دو صورت استفاده شوند:
- استفاده از فواصل دوز (مانند هر ۸-۱۲ ساعت)
- به صورت تک دوز بزرگ هر ۲۴ تا ۴۸ ساعت یک بار (که به آن extended-interval یا پالس نیز می گویند).
مقدار یک آمینوگلیکوزید داده شده در هر دوز به عوامل مختلفی از جمله عملکرد کلیه، سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید، سن و وزن شما بستگی دارد.
تست آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی
این آزمایش برای نظارت بر سطح آنتی بیوتیک آمینوگلیکوزید تجویز شده در خون استفاده می شود. آزمایش برای اطمینان از اینکه سطح دارو در خون برای درمان عفونت کافی است اما نه آنقدر بالا که خطر عوارض جانبی را افزایش دهد استفاده می شود.در برخی موارد، یک دوز از دارو تنها یک بار در هر ۲۴-۴۸ ساعت (به نام دوز طولانی مدت یا پالس) داده می شود. آزمایش سطح دارو بر روی نمونه ای که ۶-۱۴ ساعت پس از دوز گرفته شده است برای اطمینان از دوز کافی استفاده می شود.سطح داروی خون توسط داروسازان بالینی و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای محاسبه سرعتی که بدن شما دارو را از خون شما پاک می کند استفاده می شود. سپس از این نتایج برای تعیین مقدار مناسب دارو و زمان مناسب بین دوزها استفاده می شود تا اطمینان حاصل شود که غلظت خون برای درمان عفونت کافی است اما آنقدر بالا نیست که خطر عوارض جانبی سمی را افزایش دهد.
نتیجه تست آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی چه چیزی را نشان می دهد؟
برای یک رژیم با دوز طولانی، نتایج می تواند به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما کمک کند تا تصمیم بگیرد که چه زمانی دوز بعدی را تجویز کند. به طور کلی، اگر سطح خون در حد پایین باشد، ممکن است پزشک تصمیم بگیرد که هر ۲۴ ساعت یکبار دوز مصرف کند. اگر سطح در انتهای بالاتر باشد (که نشان می دهد دارو کندتر پاک می شود)، پزشک ممکن است ۴۸ ساعت قبل از دادن دوز بعدی صبر کند. اگر عفونت شما به درمان پاسخ نمی دهد، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است دارو را برای مدت طولانی تری ادامه دهد یا گزینه های درمانی دیگر را در نظر بگیرد.
آیا می توانم آزمایش خود را در منزل انجام دهم یا آزمایشگاه؟
اگرچه ممکن است درمان آمینوگلیکوزید داخل وریدی را در خانه دریافت کنید، که معمولاً توسط یک متخصص بهداشت خانگی انجام می شود، سطوح خون را نمی توان در خانه کنترل کرد. این آزمایش به تجهیزات تخصصی نیاز دارد و باید در آزمایشگاه انجام شود. متخصص بهداشت خانگی ممکن است قبل از تجویز دوز بعدی دارو، نمونه خون بگیرد. این نمونه برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شود. البته نمونه گیری میتواند به صورت آزمایش در منزل نیز انجام گردد.
چرا از آمینوگلیکوزیدها استفاده می شود اگر می توانند باعث کاهش شنوایی دائمی شوند؟
تقریباً تمام درمان های دارویی خطرات و مزایایی دارد. آمینوگلیکوزیدها همچنان در کشتن باکتری های گرم منفی بسیار موثر هستند و گاهی اوقات این داروها بهترین جایگزین برای درمان موفقیت آمیز عفونت های جدی هستند.
آیا تمام درمان های آنتی بیوتیکی باید مانند آمینوگلیکوزیدها کنترل شود؟
خیر، همه آنتی بیوتیک ها نیاز به نظارت ندارند. برخلاف آمینوگلیکوزیدها، اکثر آنتی بیوتیک ها با عوارض جانبی قابل توجهی که با سطح دارو قابل پیش بینی باشد همراه نیستند. آنها دامنه درمانی بزرگتری دارند که در آن موثر هستند. به همین دلیل، می توان آنها را بر اساس برنامه های دوز از پیش تعیین شده تجویز کرد.
بدون دیدگاه