آدیپونکتین چیست
آدیپونکتین یک هورمون و یک پروتئین آدیپوکینی است که بر چندین فرآیند متابولیک تأثیر می گذارد و عمدتاً به دلیل اثرات حساس کننده به انسولین و ضد التهابی شناخته شده است.
بافت چربی شما (چربی بدن) عمدتاً مسئول تولید آدیپونکتین است، اگرچه سایر بافت های بدن شما نیز آن را تولید می کنند.آدیپوکین ها (که آدیپوسیتوکین ها نیز نامیده می شوند) هورمون هایی هستند که بافت چربی شما می سازد و نقش های عملکردی در انرژی و فرآیندهای متابولیک ایفا می کند.
فرآیندهای متابولیک (متابولیسم) واکنش‌های شیمیایی زیادی در بدن شما هستند که مواد غذایی (کالری) را که می‌خورید به انرژی تبدیل می‌کنند و آن انرژی را به تمام سلول‌های شما منتقل می‌کنند.
سطوح پایین آدیپونکتین
سطوح آدیپونکتین پایین تر از حد طبیعی با چندین بیماری غدد درون ریز و متابولیک مرتبط است، از جمله:
- چاقی.
- دیابت نوع ۲٫
- سندرم متابولیک.
آدیپونکتین در کجا تولید می شود
سلول های ذخیره کننده انرژی در بافت چربی سفید شما به نام آدیپوسیت ها در درجه اول آدیپونکتین را تولید و آزاد می کنند. بافت چربی سفید نوع اصلی چربی در بدن شماست. زیر پوست شما (چربی زیر جلدی)، اطراف اندام های داخلی (چربی احشایی) و در استخوان ها (چربی مغزی) قرار دارد.
انواع دیگر سلول‌ها می‌توانند آدیپونکتین تولید کنند، از جمله سلول‌های ماهیچه‌ای اسکلتی (عضلاتی که به حرکت شما کمک می‌کنند)، سلول‌های ماهیچه‌ای قلب و سلول‌های اندوتلیال – سلول‌هایی که یک غشای نازک را تشکیل می‌دهند که داخل قلب و رگ‌های خونی شما را می‌پوشاند.
سطح آدیپونکتین چگونه کنترل می شود؟
از آنجایی که آدیپونکتین یک کشف نسبتا جدید است، دانشمندان هنوز در حال مطالعه آن هستند. آنها تاکنون چندین هورمون را یافته اند که به کنترل سطح آدیپونکتین کمک می کند.
هورمون هایی که سطح آدیپونکتین را کنترل می کنند
به نظر می رسد انسولین در ایجاد (سنتز) آدیپونکتین نقش دارد، اگرچه همه دانشمندان دقیقاً در مورد چگونگی آن توافق ندارند. انسولین هورمونی است که لوزالمعده برای کمک به تنظیم سطح قند خون (گلوکز) تولید می کند.هورمون‌های فاکتور رشد شبه انسولین (IGF-1) و هورمون رشد (GH) ترشح آدیپونکتین را در بافت چربی (چربی) تنظیم می‌کنند. لپتین (آدیپوکینی دیگر) نیز ممکن است در تنظیم آدیپونکتین نقش داشته باشد.
عملکرد آدیپونکتین چیست؟
آدیپونکتین نقش مهمی در چندین عملکرد متابولیک و سلولی دارد. دو عملکرد اصلی آن با حساسیت به انسولین و اثرات ضد التهابی سروکار دارد.
آدیپونکتین وحساسیت به انسولین
انسولین هورمونی است که لوزالمعده شما برای تنظیم سطح گلوکز (قند) خون با کاهش آنها تولید می‌کند. به طور خاص، انسولین به گلوکز در خون شما کمک می کند تا وارد سلول های ماهیچه، چربی و کبد شما شود تا آنها بتوانند از آن برای انرژی استفاده کنند یا برای استفاده بعدی ذخیره کنند. به همین دلیل، انسولین برای زندگی ضروری است.حساسیت به انسولین به توانایی بدن شما در استفاده موثر از انسولین اشاره دارد. هرچه حساسیت به انسولین بیشتر باشد، بدن شما راحت‌تر می‌تواند از انسولین استفاده کند و سطح گلوکز خون خود را در محدوده سالم نگه دارد.مقاومت به انسولین برعکس حساسیت به انسولین است و زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های ماهیچه‌ها، چربی و کبد شما آنطور که باید به انسولین پاسخ نمی‌دهند. لوزالمعده شما باید انسولین بیشتری نسبت به حالت عادی پمپ کند، وضعیتی که به عنوان هیپرانسولینمی شناخته می شود، تا بر مقاومت غلبه کند و سطح گلوکز خون شما را در محدوده نگه دارد.
آدیپونکتین در حساسیت به انسولین نقش دارد:
- تاثیر بر حساسیت به انسولین در ماهیچه های اسکلتی (عضلات متصل به استخوان ها که به حرکت شما کمک می کنند) و کبد.
- افزایش ترشح انسولین از پانکراس شما.
- افزایش گلوکز پایه (پس زمینه) و جذب گلوکز تحریک شده توسط انسولین در بافت های چربی (چربی).
- مهار (جلوگیری از) تولید گلوکز در کبد شما.
- ترویج اکسیداسیون اسیدهای چرب
- ترویج ذخیره سازی چربی در پدهای چربی زیر جلدی به جای پدهای چربی احشایی، کبد یا عضلات اسکلتی. این نوع ذخیره چربی توده چربی احشایی و التهاب سیستمیک را با بهبود متابولیسم گلوکز و چربی و افزایش حساسیت به انسولین کاهش می دهد.
آدیپونکتین و التهاب
التهاب زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن شما سلول‌هایی را برای مبارزه با باکتری‌ها یا التیام یک جراحت می‌فرستد. دو نوع اصلی التهاب وجود دارد، از جمله:
التهاب حاد
این پاسخ ضروری به آسیب ناگهانی بدن، مانند بریدگی در بازو است. برای التیام بریدگی، بدن شما سلول های التهابی را به سمت آسیب می فرستد تا روند بهبودی آغاز شود.
التهاب مزمن
این زمانی اتفاق می‌افتد که بدن شما به ارسال سلول‌های التهابی ادامه می‌دهد، حتی زمانی که هیچ خطر خارجی وجود ندارد. بسیاری از شرایط می توانند باعث التهاب مزمن شوند یا تحت تأثیر قرار گیرند، از جمله آرتریت روماتوئید، دیابت نوع ۲، بیماری قلبی، بیماری آلزایمر و سرطان.
آدیپونکتین التهاب را در ماکروفاژها (نوعی گلبول سفید که میکروارگانیسم ها را احاطه کرده و می کشد)، بافت اندوتلیال، سلول های ماهیچه ای و سلول های اپیتلیال کاهش می دهد. خواص ضد التهابی آدیپونکتین باعث محافظت از سیستم عروقی، قلب، ریه ها و روده بزرگ می شود.
سطوح نرمال آدیپونکتین چیست؟
محدوده مقادیر نرمال برای سطوح آدیپونکتین ممکن است در آزمایشگاه های مختلف کمی متفاوت باشد. حتماً به محدوده مقادیر نرمال ذکر شده در گزارش آزمایشگاهی خود نگاه کنید یا اگر در مورد نتایج خود سؤالی دارید از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بپرسید.سطوح نرمال آدیپونکتین بر اساس اندام های جنسی و شاخص توده بدنی (BMI) متفاوت است.
تفاوت بین آدیپونکتین و لپتین چیست؟
لپتین و آدیپونکتین هر دو هورمون یا آدیپوکین هستند که بافت چربی شما می سازد و آزاد می کند. لپتین باعث افزایش متابولیسم و کاهش اشتها می شود.مانند آدیپونکتین، سطوح غیر طبیعی لپتین با چاقی مرتبط است. با این حال، در حالی که توده چربی بیشتر (چربی بدن) منجر به افزایش سطح لپتین می شود، توده چربی بیشتر بدن باعث کاهش سطح آدیپونکتین می شود.
بدون دیدگاه