تست COPD (بیماری مزمن انسدادی ریه Chronic obstructive pulmonary disease) آزمایش COPD معمولاً در افرادی انجام می شود که علائمی دارند که می تواند ناشی از این بیماری باشد.
علائم شایع COPD چیست
- تنگی نفس، به خصوص با فعالیت بدنی
- سرفه منظم
- تولید مخاط
- خستگی
- سنگینی قفسه سینه
- خس خس سینه
آزمایش COPD در افرادی که این علائم را دارند می تواند به تشخیص یا رد وجود COPD کمک کند. در اوایل بیماری، COPD ممکن است علائم کمی یا خفیف ایجاد کند، بنابراین پزشکان ممکن است آزمایش را توصیه کنند حتی اگر علائم شدید نباشد.
آزمایش تشخیصی COPDدر چه افرادی انجام می شود؟
آزمایش تشخیصی COPD در افرادی که علائمی دارند که سیگار می کشند یا در معرض سایر محرک های ریه قرار دارند، بیشتر است. پزشکان ممکن است از یک پرسشنامه برای شناسایی بیمارانی که در معرض خطر بالای COPD هستند و احتمال بیشتری دارد که از آزمایش سود ببرند، استفاده کنند. آزمایش COPD در افرادی که علائم ندارند توصیه نمی شود. این نوع آزمایش که به عنوان غربالگری شناخته می شود، نشان داده نشده است که مزایای بیشتری نسبت به جنبه های منفی دارد. پس از تشخیص COPD، آزمایش های اضافی برای ارزیابی شدت بیماری، نظارت بر پیشرفت بیماری، تشخیص عوارض یا ارزیابی شعله ور شدن بر اساس عوامل فردی از جمله سابقه سلامتی بیمار و سلامت کلی تجویز می شود. پزشک در بهترین موقعیت برای تعیین اینکه آیا آزمایش COPD برای یک فرد خاص با توجه به جزئیات وضعیت او توصیه می شود یا خیر، است.
انواع تست COPD
انواع مختلفی از معاینات و آزمایشات وجود دارد که می تواند در تشخیص و ارزیابی COPD نقش داشته باشد. بخش های زیر اطلاعات بیشتری در مورد انواع مختلف تست COPD ارائه می دهد.
ارزیابی اولیه
اکثر آزمایشات COPD با معاینه فیزیکی شروع می شود. در طول معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است با گوشی پزشکی به صدای ریه های شما گوش دهد. علاوه بر این معاینه، پزشک یک بررسی سابقه سلامتی نیز انجام خواهد داد.
تست های عملکرد ریوی
تست‌های عملکرد ریوی، که به عنوان تست‌های عملکرد ریه نیز شناخته می‌شوند، بخش اصلی آزمایش COPD هستند. این آزمایش‌ها راه‌های مختلفی را برای مشاهده میزان خوب تنفس و عملکرد طبیعی ریه‌های شما ارائه می‌دهند.
اسپیرومتری
یکی از این آزمایش ها اسپیرومتری است. اسپیرومتری آزمایش اولیه عملکرد ریه برای COPD است. در طی این آزمایش، نفس عمیق می‌کشید و سپس با حداکثر شدت ممکن نفس را در لوله‌ای که به دستگاه متصل است، بیرون می‌دهید. این دستگاه که به عنوان اسپیرومتر شناخته می شود، هم میزان هوایی را که بازدم می کنید و هم سرعت بازدم آن را اندازه گیری می کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است دارو را با دستگاه تنفسی به شما بدهد و چند دقیقه بعد دوباره آزمایش اسپیرومتری را انجام دهید.
تست‌های ظرفیت انتشار
تست‌های ظرفیت انتشار، ارزیابی می‌کنند که ریه‌های شما تا چه حد قادر به انتقال اکسیژن از هوا به خون شما هستند.
پالس اکسیمتری
پالس اکسیمتری آزمایشی است که سطح اکسیژن خون شما را بررسی می کند که به آن اشباع اکسیژن نیز می گویند.
آزمایش گاز خون شریانی
روش دیگری برای اندازه گیری میزان اکسیژن و دی اکسید کربن در خون است. این آزمایشات شامل خروج خون از شریان است و معمولاً از مچ دست گرفته می شود.
تست‌های اکسید نیتریک بازدمی (FeNO)
میزان التهاب در ریه‌ها را ارزیابی می‌کنند.
تست‌های ورزش
تست‌های ورزش راهی برای مشاهده چگونگی تغییر تنفس، نبض و سطح اکسیژن شما در طول فعالیت بدنی است.
تست های تصویربرداری
آزمایشات تصویربرداری ممکن است برای بررسی ریه ها و قلب افراد مبتلا به COPD استفاده شود. متداول‌ترین آزمایش‌های تصویربرداری رادیوگرافی قفسه سینه و سی‌تی اسکن قفسه سینه است. این آزمایشات تصویربرداری برای تشخیص COPD ضروری نیستند.
آزمایشات خون
آزمایش خون آزمایشگاهی برای تشخیص COPD ضروری نیست. با این حال، آنها می توانند اطلاعات مهمی در مورد علت COPD ارائه دهند. آزمایش خون همچنین می تواند به رد سایر علل مشکلات تنفسی و تشخیص مشکلات سلامتی که همزمان با COPD رخ می دهد کمک کند. آزمایش‌های گاز خون شریانی میزان اکسیژن و دی‌اکسید کربن خون را اندازه‌گیری می‌کند تا به میزان عملکرد ریه‌های شما کمک کند. اکثر افراد مبتلا به COPD برای کمبود آلفا-۱ آنتی تریپسین (AAT) آزمایش می شوند AAT. پروتئینی است که به حفظ سلامت ریه ها و کبد کمک می کند. یک نقص ژنتیکی نادر باعث کمبود AAT می شود. کمبود AAT می تواند منجر به COPD شود، از جمله در بین افراد غیر سیگاری. آزمایش خون می تواند تعیین کند که آیا سطح AAT طبیعی است یا کمبود وجود دارد.
آزمایشات تشدید COPD
افرادی که مبتلا به COPD هستند ممکن است زمانی که علائم بدتر از حد طبیعی شوند، تشدید دوره ای را تجربه کنند. این شعله ور شدن ممکن است به دلیل قرار گرفتن در معرض یک محرک خاص مانند ویروس یا باکتری تنفسی رخ دهد. هنگامی که تشدید COPD خفیف باشد، آزمایشات ممکن است فقط شامل معاینه فیزیکی و پالس اکسیمتری برای تعیین اشباع اکسیژن باشد. اگر تشدید COPD شدیدتر باشد، ممکن است آزمایشات بیشتری لازم باشد. اینها می تواند شامل آزمایش گاز خون شریانی، آزمایش خون برای ارزیابی عملکرد کلیه و قلب، و آزمایش های تصویربرداری برای جستجوی علائم عفونت ریه باشد. بر اساس شرایط، ممکن است از آزمایش‌های خاصی نیز برای شناسایی علت تشدید COPD استفاده شود. به عنوان مثال، آزمایش آنفولانزا، آزمایش COVID-19، و/یا آزمایش سایر ویروس‌های تنفسی ممکن است برای تشخیص عفونت فعال انجام شود.
بیماری COPD
بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) یک بیماری التهابی مزمن ریه است که باعث انسداد جریان هوا از ریه ها می شود. علائم شامل دشواری تنفس، سرفه، تولید مخاط (خلط) و خس خس سینه است. معمولاً به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض گازهای تحریک کننده یا ذرات معلق، اغلب ناشی از دود سیگار، ایجاد می شود. افراد مبتلا به COPD در معرض افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی، سرطان ریه و انواع دیگر شرایط هستند.آمفیزم و برونشیت مزمن دو بیماری شایع هستند که به COPD کمک می کنند. این دو حالت معمولاً با هم اتفاق می‌افتند و می‌توانند از نظر شدت در بین افراد مبتلا به COPD متفاوت باشند.
مرحله آخر بیماری COPD
مرحله نهایی COPD شدیدترین مرحله بیماری انسدادی مزمن ریه است. در این مرحله، علائم بدتر می شود و شعله ور شدن می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
بدون دیدگاه