بررسی آزمایشات مربوط به نارسائی کلیه

در واقع سيستاتين C از پروتئین های ممانعت کننده بوده که در تمام سلول های هسته دار بدن تولید می شود. البته این ماده  از ۴ ماهگی تا ۷۰ سالگی در بدن با یک میزان ثابت تولید گردیده و و متناسب با GFR می باشد. در ضمن مقدار تولید آن تحت شرایط خاص نظیر جنس، جرم عضله و نژاد قرار نگرفته و مقادیر نرمال آن در مردان و زنان تقریبا یکسان بوده و در سرم یا پلاسمای هپارینه ۰/۶– ۹/۱ mg/L می باشد. اين پروتئین به واسطه توبول پروكسيمال بازجذب می شود و در نبود نارسايي توبولي پروكسيمال، به هيچ وجه در ادرار ترشح نمي شود، از این رو وجود آن در ادرار، نشان دهنده آسيب توبولي پروكسيمال خواهد بود.

نتیجه تست

مقدار Cystatin-C   با میزان (GFR)  رابطه عکس دارد. به طوری که سطح بالایی از سیستاتین C نشان دهنده کاهش GFR می باشد.

آزمایش خون  GFR  

نرخ فیلتراسیون گلومرولی یا GFR، معیاری است که نشان می‌دهد کلیه‌ها چقدر خون شما را تمیز می‌کنند که می‌توان با استفاده از آزمایش تخمینی GFR (eGFR) تعیین کرد.

آزمایش ca

در واقع بیماری های نارسائی کلیه از جمله عواملی هستند که منجر به کاهش کلسیم در خون بیمار می گردند. بنابراین از دیگر آزمایشات مربوط به کلیه بررسی میزان کلسیم موجود در خون می باشد. و اما لازم است بدانید که تست میزان کلسیم موجود در بدن از طریق آزمایش خون انجام می شود.

تست PH ادرار

از دیگر روش های تشخیص نارسائی کلیه، تجزیه ادرار فرد بیمار می باشد. زیرا از این طریق می توان میزان اسیدی بودن و مقدار فسفر موجود در آن را بررسی گردد.

نتیجه تست

در حقیقت با انجام این آزمایش می توان نوع سنگ را تشخیص داد.  به گونه ای که با بالا بودن میزان PH نشان می دهد که سنگ از جنس استرووایت بوده  و  PH پایین هم نشان دهنده اسید اوریک می باشد. در تست PH  ادرار زیر میکروسکوپ بررسی شده و به تشخیص کریستال های ساخته شده از مواد معدنی و نشانه های عفونت یا خون کمک می نماید.

آزمایش ادرار (UA)

همان طور که در موارد قبل هم اشاره شد، با انجام آزمایش ادرار می توان موارد مهمی مانند سلامت کلیه ها، مثانه، مجاری ادراری و غیره را بررسی نمود. آزمایش کشت ادرار و آزمایش آنالیز ادرار شامل بخش های مختلفی از جمله بررسی رنگ، شفافیت، اسیدی بودن (pH)، وزن مخصوص و وجود موادی از قبیل گلوکز، پروتئین، گلبول سفید،نتیریت و کتون می باشد. و اما برای تشخیص بیماری های کلیوی باید مقدار پروتئین موجود در ادرار مورد بررسی قرار گیرد.

نتیجه آزمایش

پروتئین باید صرفا در خون افراد مشاهده گردد و وجود این ماده در ادرار نشان دهنده عملکرد نامطلوب کلیه ها بوده که منجر به ورود آن در ادرار می گردد. بنابراین اگر آزمایش ادرار دارای پروتئین مثبت بود، آزمایش باید تکرار شود تا نتایج به طور دقیق بررسی گردد. به طوری که سه نتیجه مثبت در طول سه ماه یا بیشتر نشانه بیماری کلیوی است.

علائم نارسایی کلیه در آزمایش خون

اگر آسیب کلیه به کندی پیشرفت کند، علائم و نشانه های بیماری مزمن کلیوی به مرور زمان ایجاد می شود. از دست دادن عملکرد کلیه می تواند باعث تجمع مایعات یا مواد زائد بدن یا مشکلات الکترولیت شود. علائم و نشانه های بیماری کلیوی اغلب غیر اختصاصی هستند. این بدان معنی است که آنها همچنین می توانند توسط بیماری های دیگر ایجاد شوند. از آنجایی که کلیه های شما قادر به جبران عملکرد از دست رفته هستند، ممکن است علائم و نشانه ها را تا زمانی که آسیب جبران ناپذیری رخ ندهد، ایجاد نکنید.

سخن آخر

در نتیجه  به افراد توصیه می گردد تا برای اطمینان از سلامت کلیه ها برای معاینه به پزشک مراجعه کرده و تحت نظر پزشک معالج، آزمایش های خون و ادرار مربوط به کلیه ها را توسط آزمایشگاه های معتبر انجام دهند.