آزمایشات بیماری لایم

چه کسی باید آزمایش بدهد؟

معمولاً در صورتی که فردی علائم بیماری لایم و تماس شناخته شده یا احتمالی با کنه هایی که می تواند حامل باکتری بورلیا باشد، داشته باشد، آزمایش نشان داده می شود. با این حال، از آنجایی که افزایش آنتی بادی ها زمان می برد، زمان آزمایش مهم است که در نظر گرفته شود.

انجام آزمایش برای بیماری لایم

آزمایش بیماری لایم معمولاً با دستور پزشک انجام می شود و زمانی استفاده می شود که علائمی مطابق با بیماری لایم وجود داشته باشد. نمونه خون را می توان در مطب پزشک یا سایر محیط های پزشکی گرفت. در صورت نیاز به آزمایش مایع مغزی نخاعی، می توان یک روش سرپایی به نام پونکسیون کمری را در بیمارستان انجام داد. سپس نمونه ها در یک آزمایشگاه معتبر تجزیه و تحلیل می شوند.

انواع آزمایشات بیماری لایم

آزمایش تیتر آنتی بادی و آزمایش مایع مغزی نخاعی انجام می شود.

آزمایش‌های تیتر آنتی‌بادی

آزمایش‌های تیتر آنتی‌بادی برای بیماری لایم، آنتی‌بادی‌هایی را اندازه‌گیری می‌کنند که مخصوص باکتری‌هایی هستند که می‌توانند این بیماری را تحریک کنند. آنتی بادی ها بخشی از پاسخ ایمنی بدن هستند. آزمایش‌ها به دنبال دو نوع آنتی‌بادی هستند که به نام‌های ایمونوگلوبولین M (IgM) و ایمونوگلوبولین (G (IgG شناخته می‌شوند.

آزمایش مایع مغزی نخاعی

فراتر از آزمایش خون، می توان مایع سیستم عصبی مرکزی را برای علائم باکتری Borrelia تجزیه و تحلیل کرد. این آزمایش مایع مغزی نخاعی (CSF) نیز نامیده می شود. آزمایش CSF برای بیماری لایم پیچیده است و لزوماً نمی تواند عفونت بورلیا در گذشته یا فعلی سیستم عصبی مرکزی را رد کند. با این حال، بسیاری از یافته‌های CSF وجود دارد که همراه با شرح حال و معاینه فیزیکی بیمار، می‌تواند توسط پزشک برای تایید وجود عفونت لایم در سیستم عصبی مرکزی استفاده شود. برای تشخیص بیماری لایم در خارج از سیستم عصبی مرکزی، آزمایش خون رویکرد ارجح است. اگر آزمایش بی نتیجه باشد، ممکن است آزمایش بعدی ضروری باشد. این می تواند شامل آزمایش خون مکرر یا استفاده از انواع مختلف آزمایشات پزشکی برای رد سایر بیماری ها باشد. در افرادی که مشکوک به عفونت مجدد باکتریایی هستند، ممکن است از آزمایشات تصویربرداری برای تشخیص التهاب مفاصل استفاده شود.

گرفتن نتایج آزمون

آزمایشات بیماری لایم معمولاً برای تعیین اینکه آیا فردی در معرض بورلیا قرار گرفته است یا خیر مؤثر است، اما مانند هر آزمایش پزشکی، آنها کامل نیستند. ملاحظاتی وجود دارد که می تواند بر دقت آزمون ها و نحوه تفسیر آنها تأثیر بگذارد.

• واکنش متقاطع: این امکان وجود دارد که آنتی‌بادی‌های سایر باکتری‌ها با آزمایش‌هایی برای آنتی‌بادی‌های بورلیا شناسایی شوند. این به عنوان یک مثبت کاذب شناخته می شود زیرا آزمایش قرار گرفتن در معرض بورلیا را در حالی که واقعاً رخ نداده است نشان می دهد. یک نتیجه مثبت گمراه‌کننده نیز می‌تواند در بیمارانی رخ دهد که قبلاً بیماری لایم داشته‌اند یا واکسن بیماری لایم را دریافت کرده‌اند.
• استانداردسازی تفسیر CDC: دستورالعمل هایی را برای نحوه تفسیر نتایج آزمایش آنتی بادی صادر کرده است. مطالعات نشان داده‌اند که آزمایشگاه‌هایی که از این دستورالعمل‌ها پیروی می‌کنند، نسبت به آزمایشگاه‌هایی که معیارهای غیر استاندارد را اعمال می‌کنند، تجزیه و تحلیل‌های منسجم و قابل اعتمادتری تولید می‌کنند.
• زمان انجام آزمایش: زمانی که آزمایش انجام می شود باید در نظر گرفته شود زیرا ممکن است زمان زیادی طول بکشد تا آنتی بادی های مختلف ایجاد شوند و در خون قابل تشخیص باشند.

آزمایشگاه و پزشک می توانند این عوامل را هنگام تفسیر نتایج آزمایش شما در نظر بگیرند. به طور کلی، آزمایش معمولاً در ارزیابی قرار گرفتن در معرض باکتری قابل اعتماد است، اما مهم است که به یاد داشته باشید که این با تشخیص قطعی بیماری لایم متفاوت است.